Dendrocopos major

De Biquipedia
Dendrocopos major
Un picatroncos (Dendrocopos major).
Denominacions populars
picatroncos [1], picatrompo [2], picapins, picot chico, repicatronco, aiguadero pintau, gallet, picarro negro
Estau de conservación

Seguro (IUCN)
Clasificación cientifica
Animalia
Chordata
Aves
Piciformes
Picidae
Dendrocopos
D. major
Descripción
Dendrocopos major
Linnaeus, 1758
Distribución cheografica
Distribución d'o picatroncos.

O picatroncos (Dendrocopos major (Linnaeus, 1758)[3]) ye una especie d'au d'a orden d'os Piciformes y familia Picidae que se troba en Europa, Asia y norte d'Africa.

Subespecies[editar | modificar o codigo]

  • D. m. anglicus.
  • D. m. beicki.
  • D. m. brevirostris.
  • D. m. cabanisi.
  • D. m. canariensis.
  • D. m. candidus.
  • D. m. hainanus.
  • D. m. harterti.
  • D. m. hispanus.
  • D. m. italiae.
  • D. m. japonicus.
  • D. m. kamtschaticus.
  • D. m. major.
  • D. m. mandarinus.
  • D. m. mauritanus.
  • D. m. numidus.
  • D. m. paphlagoniae.
  • D. m. parroti.
  • D. m. pinetorum.
  • D. m. poelzami.
  • D. m. stresemanni.
  • D. m. tenuirostris.
  • D. m. thanneri.
  • D. m. wulashanicus.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (an) Rafel Vidaller Tricas: Libro de As Matas y Os Animals; Dizionario aragonés d'espezies animals y bechetals,Ed. Val d'Onsera, 2004, ISBN 978-84-8986-235-7, p.120
  2. (an) Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Octubre de 2022.
  3. (la) Linnaeus, C. 1758. Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Editio Decima, Reformata. Tomus I. Holmiæ (Stockholm): impensis direct. Laurentii Salvii. 824 pp.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]