Ir al contenido

Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora de Mora de Rubielos

De Biquipedia
Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora
Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora
Ilesia d'a Natividat
Situación cheografica
Estau
País Aragón
'
Situación Mora de Rubielos (Gúdar-Chabalambre)
Adreza Pl. Ilesia, 6
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi Teruel y Albarracín
Arcipestrau Mora de Rubielos
Información cheneral
Advocación Natividat de Santa María
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Antiga colechiata (1454-1851)
Estilo Gotico levantino
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción Sieglo XV
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora ubicada en Aragón
Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora
Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora
Ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora en Aragón

A ilesia d'a Natividat de Nuestra Sinyora de Mora de Rubielos ye una ilesia gotica situada en a localidat de Mora de Rubielos en a comarca de Gúdar-Chabalambre, Aragón. Estió colechiata, por lo que a vegadas ye conoixida como colechiata de Santa María la Mayor de Mora de Rubielos.

Historia[editar | modificar o codigo]

Tracionalment s'ha datau a construcción d'a ilesia en o sieglo XIV, estudios mas recients recientes abantan a calendata dica o zaguer tercio d'o sieglo XIV, dimpués d'a Guerra d'os Dos Peros.

Prochectau como templo parroquial en estilo gotico levantino, en 1454 y gracias a la influyencia de Chuan Ferrández d'Heredia V consiguió estar declarada colechiata por l'alavez arcebispe de Zaragoza Dalmau de Mur, estando confirmau o cambeo de rango a traviés d'una bula d'o papa Calistro III con calendata de 20 de mayo de 1456. Dende alavez i habió un important incremento d'as rentas y o personal eclesiastico, con dica 8 canonches (4 d'éls con dignidaz: prior, vicario, chantre y sagristán), puyando a 9 en 1480 y a 10 en 1567. Sumando os relichiosos vinclaus a capellanías y beneficios, i heba en 1741 un total de 23 personas adedicadas a o culto.

En l'anyo 1544 i habió un incendio que destruyió a biblioteca y os archivos parroquials y que obligo a fer fainas de cantería entre 1549 y 1551. Por ixas envueltas, as obras son dirichidas por Pierres Vedel, qui fería os copez que rematan os botarels y os encuadernamientos d'as finestras exteriors. Mas tardi i habió una renovación d'a capiella d'a Virchen d'o Pilar.

Entre os anyos d'a Guerra Civil Espanyola (1936-1939) s'emplegó a ilesia como taller militars, almagacén y un puesto de vichilancia, perdendo-se en ixos tiempos importants obras como toz os retablos.

Descripción[editar | modificar o codigo]

Interior[editar | modificar o codigo]

Interior d'a ilesia

Con una unica nau de dimensions granizas: 19 metros d'amplaria, 36 de largaria y 21 d'altaria, ye o eixemplo mas sinyalero de gotico levantino en Aragón, estando o segundo templo con a nau mas ampla d'Espanya nomás por dezaga d'a seu de Chirona.

A nau se divide en cinco trampos y ye cubierta con vuelta de crucería sencilla. Un niervo central recorre toda a nau, mientres que atros segundarios apean en pilastras adosadas a os muros d'a nau. As capiellas son tamién cubiertas con vueltas de crucería sencilla, mientres que en os absides se'n troba de nervadas. I hai un trampo mas estreito a os piez que se corresponde con a gran capiella d'o coro y que se cubre con crucería estrelada, feito que chunto con as suyas finestras semicirculars pero encara goticas, permite datar-la en o sieglo XVI.

A suya cabecera ye formada por un triple abside poligonal de cinco cantos, estando o central mas gran, reforzada con contrafuertes exteriors. Os absides s'ubren en o muro oriental que cierra a nau en tres capiellas con arcos apuntaus, ya que son mas chicoz que ista. A capiella barroca d'o Pilar, de planta cuadrada y ubierta a la nau a traviés d'una portalada manierista adornada con estipites d'estuco, ye situada en o primer trampo en o costau de l'evanchelio. Ye cubierta con una cupula rematada con una lanterna con pichinas decoradas con estucos d'os evanchelistas.

O coro ye zarrau con una reixa d'o sieglo XV, mientres que a resta de reixas d'atras capiellas datan d'o sieglo XVII. O retablo mayor ye d'estilo neogotico y ye una obra d'os chirmans Albareda de l'anyo 1945.

Exterior[editar | modificar o codigo]

En l'exterior destaca a suya portada abocinada que s'ubre en o tercer trampo d'o costau sud. A puerta d'acceso a o templo s'ubre en arco carpanel, presentando a portalada un arco apuntau, con arquivoltas que son refirmadas en brancas molduradas que tienen o suyo extradós decorau con cardinas y grumos. En os capitels d'a portalada se troban diferents esculturas de cabezas, animals mitolochicos, escudos y vechetals. I heba una representación d'a Virchen con o Nino en o tempán que desapareixió mientres a Guerra Civil.

A torre ye adosada a os piez d'o costau d'a epistola y ye obra d'o sieglo XVII. Se devanta chunto a o coro en l'anglo sud-ueste d'a ilesia y tien planta rectangular. Se tracta d'una sobria construcción de sillería formada por cinco cuerpos deseparaus por impostas. Entre os cuatre primers no i hai tractamiento dengún, fueras de bels estreitos vanos que funcionan como espilleras. En as caras d'o cuerpo de remate, que ye almenau, s'ubren pars de vueitos de meyo punto a on se troban as campanas.

O claustro tien planta cuasi cuadrada y se troba en o costau norte de l'edificio. Debiu a l'antigo rango d'a ilesia iste teneba función como colechial. Ye formau d'arcadas rebaixadas que se refirman en columnas ochavadas, con basas y capitels muit simples.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]


 
Colechiatas d'Aragón
Santa María d'Abiego | Santa María d'Alquezra | Santa María de Boleya | Santa María de Calatayú | Santa María de Casp | Sant Pero de Boltanya | Santo Sepulcre de Calatayú

Antigas: Sagraus Corporals de Daroca | O Salvador d'Exeya d'os Caballers | Santa María de l'Aínsa | Santa María d'Alcanyiz | Santa María de Berbegal | Santa María de Borcha | Santa María de Mora de Rubielos | Santa María de Rubiuelos de Mora | Santa María de Tamarit de Litera | Santa María d'Uncastiello | Santa María d'o Pilar de Zaragoza | Sant Pero d'Ayerbe | Sant Pero de Fraga | Sant Vicent d'Albelda