Musclo

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Articlo d'os 1000
Iste articlo ye sobre anatomía. Ta atros usos se veiga musclo (desambigación)
Musclo escletico.
Musclos humans.

O musclo (d'o latín musculus, diminutivo de mus, "rato" con sufixo -ulus) ye lo teixito contráctil d'os animals; deriva d'a capa mesodermica de celulas cherminals embrionarias. En conchunto, son cada un d'os organos carnosos que, con a suya contractibilidat, son os instrumentos inmediatos per producir u contrarrestar os movimientos. L'elemento anatomico constituito ye la fibra muscular, que puet estar lisa u estriata.

A suya función ha de producir movimiento ta fer fesible la locomoción y lo movimiento dica encara drento d'os organos internos; os musclos se contrayen ta acorrer-se u mover partis d'o cuerpo, y transportar sustancias en o suyo interior. En fisiolochía, o musclo ye una d'as cuatro menas de teixitos. Os atro tres son o epitelio, o teixito connectivo, y o teixito niervoso.

Muitas d'as contraccions de musclos se fan sin d'acción conscient, y son accions necesarias ta la supervivencia, como en ye la contracción d'o corazón, u lo movimiento peristaltico, que fa circular l'alimento a traviés d'o sistema dichestivo. A contracción de musclos voluntarios s'emplega ta mover o cuerpo, y se puet controlar minuciosament, como son os movimientos d'o uello, o movimientos grans como lo un d'o musclo cuadriceps d'a garra. O musclo mes gran en o ser humano ye lo glutio mayor.

Menas de musclos[editar | modificar o codigo]

Se clasifica en:

Contracción muscular[editar | modificar o codigo]

En o citoplasma de cada fibra muscular bi ha entre 1000 y 2000 miofibrillas que son formatas por unidaz repetitivas ditas sarcomers, que li dan un aspecto estriato.

En cada sarcomero bi ha dos tipos de filamentos paralelos: os de miosina (gruesos) y os d'actina (fins), fixatos en diferents puestos. Un impulso niervoso que plega a la fin d'un axón libera un neurotransmisor que cuan s'une a la membrana celular d'a fibra muscular libera catión de calcio. O catión de calcio fa que os filamentos d'actina s'eslicen por dencima d'os filamentos de miosina, o que fa que os sarcomers s'acurcen, contrayendo-se tota a fibra muscular.[1]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Natividad Ferrer Marí, Miguel Gracia Vicente, Manuel Medina Martínez Bachillerato. Biología y Geología Bruño, 2008. pp328

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]