Roque Joaquín de Alcubierre
| Roque Joaquín de Alcubierre | |
|---|---|
| Información personal | |
| Calendata de naixencia | 16 d'agosto de 1702 |
| Puesto de naixencia |  Zaragoza (comarca de Zaragoza, Aragón)
|
| Calendata de muerte | 14 de marzo de 1780 |
| Puesto de muerte |  Nápols (reino de Nápols, hue Italia)
|
| Ocupación | Melitar, incheniero y arqueologo |
Roque Joaquín de Alcubierre, naixito de Zaragoza (comarca de Zaragoza) o 16 d'agosto de 1702 y muerto en Nápols (reino de Nápols, hue Italia) o 14 de marzo de 1780, estió un melitar, incheniero y arqueologo aragonés.
En a suya faceta d'incheniero melitar, destacó por a suya construcción de fortificacions en quantos puestos d'a peninsula iberica, ta marchar a o reino de Nápols, vinclato con o reino d'Espanya en estar rechito por a mesma branca familiar d'os Borbons.
Estió en iste zaguer puesto a on alazetó a suya atra actividat, por a quala ye actualment conoixito, l'arqueolochía. Asinas, mientres treballaba en os alazetz d'una villa campestre ta o rei Carlos VII de Nápols (qui dimpués esdevendría rei d'Espanya como Carlos III), trobó o que dimpués se veyó que yeran os repuis de l'antiga ciudat d'Ercolano, que disapareixió o 24 d'agosto de 79 por una erupción d'o volcán d'o mont Vesuvio. Dende ixe inte, convenció a o rei ta que se fesen excavacions en Ercolano, en Pompeya y en atras ciudatz y puestos d'o reino, aproveitando ta reunir una important colección d'antiguidatz. Se considera que estió uno d'os establidors d'os alazetz d'a moderna Arqueolochía, en cambear os metodos de treballo que dica ixas envueltas consistiban nomás que en acumular restos d'importancia (como estatuas) ublidando qualsiquier atro elemento.
Sindembargo, dende meyatos d'os anyos 1750 prencipioron os suyos desencuentros con atros colaboradors, enfrentando-se tamién con presonalidatz conoixitas en l'ambito de l'Arqueolochía como l'alemán Johann Joachim Winckelmann, fendo asinas que o suyo nombre quedase quasi ublidato.