Paulicianismo

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O paulicianismo estió un movimiento relichioso de naturaleza dualista que consiguió creyar un estato en Anatolia Oriental por a ribera d'o Eufrates. Fue considerato en o suyo tiempo como una herechía cristiana, y ye una evolución d'o marcionismo, tamién considerato heretico. Ye poco conoixito y no lo conoixemos que por o relato tardano d'o escritor bizantín d'o sieglo IX Pero de Sicilia, ninviato t'Anatolia Oriental por Basilio I en l'anyo 869 pa parlar con a clase dirichent pauliciana. Son a sobén confunditos por os adopcionistas paulins armenios.

Os paulicians refusaban os sacramentos.

O paulicianismo amaneixió y se desembolicó sin tradición escrita en un ambient popular que no cautivaba o intelecto. Seguntes Pero de Sicilia a secta fue fundata en o sieglo VII por un tal Costantín, un naixito d'a ciudat de Mananali. Os paulicians d'o Eufrates fuoron deportatos ta Tracia en o sieglo IX.

Seguntes bellas interpretacions os paulicians de Tracia dimpués se bulgarizoron y contribuyoron a la formación d'o bogomilismo (cosa que Mircea Eliade cuestiona[1]). Tamién s'ha quiesto veyer en a presencia d'os paulicians una causa de que o catolicismo u atras variants d'o cristianismo s'estendillasen entre os bulgaros ortodoxos.

En o "Libro de los Emperadors" los denominan "Maniqueos".

mas en la part de levant era una generación de gent, innumerable multitut, los cuales se clamaban manicheos, e por la gent idiota pavlichiani nombre compuesto de Pavlo e de Johanni , los cuales fueron hombres famosos. No començaron aquestos la eresía, mas fueron mas gelosos de la dita eresía e aquellos de mi mas es estada predicada. E la emperadriç Teodora púsose en coraçón de sacarlos de aquella eresía e de meterlos en la fe cathólica. Por la cual cosa, envió algunos hombres de grant fama en ciencia, por los cuales no fue tenida buena manera. En el començamiento non solament su embaxada fe vana, mas por aquesta occasión se retrayeron de la obedencia imperial. Los cuales, de la ora avant, mesclándose con los turcos ivan en huest sobre las tierras e castiellos de Grecia; la cual cosa fue occasión de muito mal
e en aquel tiempo una grant part de los manicheos eran en ayuda de los moros, los cuales por conocencia prendieron muitos afamados et gentiles hombres griegos e aprés los vendieron mui caros
e con buen coraçón se puso en su vía contra los moros de levant e encara contra los manicheos, los cuales havían por capitán a Crusóqueri. Aquella vegada l'emperador ha preso por fuerça de batalla muitos castiellos, de los cuales ha levado muitas espullas e grant riqueza. E aprés ha sitiada la ciudat de Tefricá, la cual era la principal de los manicheos.

A deportación ta Bulgaria tamién la comentan:

El cual non quería acceptar el patriarcado, más l'emperador ha feito tanto que lo ha acceptado, pero con tal patio que l'emperador desterrase los maniqueos de levant. E los ha feito habitar en una terra que se clama Filipoplin porque fue edificada de uno que havía nombre Philipo. Mas, aprés que Johanni fue coronado el patriarca de Contastinoble vivio un mes e v días. E fue feito patriarca un calogero que.dizían Basilio Escamandrino

E curiosament en as zagueras pachinas encara en parlan, en un capítol dedicato a Alexo I Comneno:

Aprés todo aquesto, l'emperador se partió de Contastinoble en la primera e fue a Philipoplin, do ha trobados algunos manicheos los cuales en el tempo de Johanni Cimisquí fueron gitados e esterrados de la partes de Levant. Con los cuales aquesti emperador favlando e disputando sovén, les fizo conocer la fe cathólica e tirarse de la eretgía

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Mircea Eliade, Ioan P.Couliano: Diccionario de las religiones. Editorial Paidós. 1991

Bibliografía[editar | modificar o codigo]