Modelo atomico de Rutherford

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
O modelo atomico de Rutherford

O modelo atomico de Rutherford ye un modelo de l'atomo publicato en 1911 por Ernest Rutherford, ya que a evidencia contrimostraba que o modelo atomico de Thomson no podeba explicar os resultatos que heba trobato en o suyo famoso experimento.

En iste experimento se colocó una fina lamina d'oro y se i facioron incidir particlas alfa (cargatas positivament y muit densas) provenients d'una fuent radioactiva. S'asperaba que as particlas alfa pasarían sin desviar-se a traviés d'a lamina d'oro, sin impedir-lo a difusa carga positiva repartita por os atomos que describiba o modelo de Thomson.

Pero belunas d'as particlas alfa se desviaban a-saber-lo u mesmo tornaban entazaga, o que yera incompatible con o modelo de Thomson.

Rutherford proposó un modelo atomico alternativo que podese explicar os resultatos d'o experimento.

Seguntes iste modelo, a carga positiva y a mayor parti d'a masa de l'atomo han d'estar concentratas en un volumen chicot en o centro de l'atomo dito nuclio atomico, mientres que os electrons orbitan arredol d'iste debito a l'atracción electrostatica. L'atomo ye basicament espacio vueito, o suyo diametro ye d'uns 10−10 m, mientres que o diametro d'o nuclio ye d'uns 10−15 m.

D'ista traza s'explicaba que a mayoría de particlas alfa travesasen a lamina d'oro pero que unas pocas se podesen desviar anglos muit grans.

Manimenos, o modelo de Rutherford basato en prencipios d'a mecanica clasica, no podeba explicar bels feitos que s'heban descubierto:

  • Dato que a fuerza atractiva de Coulomb proporciona a fuerza centripeta necesaria ta que o electrón se mantenga en orbita, a teoría electromagnetica clasica diz que l'atomo en istas condicions habría d'estar electricament inestable, ya que o electrón acelera cuan se mueve circularment y por tanto irradia enerchía electromagnetica de frecuencia igual a la d'o suyo movimiento. Asinas, o electrón que se mueve arredol d'o nuclio iría perdendo enerchía y remataría movendo-se en espiral dica chocar contra o nuclio de l'atomo, irradiando enta l'exterior a suya enerchía.
  • Encara no se podeba explicar que o electrón en o suyo movimiento podese emitir cualsiquier valura d'enerchía. Por tanto, bi habría una emisión contina d'enerchía, que daría un espectro contino.

A o modelo de Rutherford le mancaba consistencia y, por tanto, caleba elabora-ne un atro mas satisfactorio: o modelo atomico de Bohr