Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias d'Aflor

De Biquipedia
Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias
A ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias d'Aflor
Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Aflor (Semontano de Balbastro), Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi Uesca
Arcipestrau Semontano-Sobrarbe
Información cheneral
Advocación Nuestra Sinyora d'as Victorias
Culto Cristianismo
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Estilo Gotico tardano
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción Sieglos XVI y XVII
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Equipo disenyador
Arquitecto Chuan de Torón
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias ubicada en Aragón
Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias
Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias
Ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias en Aragón

A ilesia de Nuestra Sinyora d'as Victorias d'Aflor ye una ilesia d'estilo gotico tardano[1] perteneixient a la diocesi de Uesca y l'arcipestrau de Semontano-Sobrarbe y situada en o lugar d'Aflor, en a comarca d'o Semontano de Balbastro, en a provincia de Uesca (Aragón). Ye adedicada a Nuestra Sinyora d'as Victorias, baltizada asinas en commemoración d'a batalla de Lepanto.

Historia[editar | modificar o codigo]

Construyida entre zaguerías d'o sieglo XVI y primerías d'o XVII en estilo gotico tardano, a suya portalada de l'anyo 1610 preanuncia o barroco. Feita por o mayestro d'obras Chuan de Torón, autor chunto a Antonio Torón, d'atras grans construccions d'o Semontano como as ilesias de Naval (1580), Colungo, Guardia (1585) y Sobrarbe como a ilesia de Santa Olaria d'o Elsón.

Descripción[editar | modificar o codigo]

Torre

Ye un edificio de nau unica con capiellas laterals y cabecera poligonal. Feito en sillería, a suya portalada s'ubre a os suyos piez con un arco de meyo punto doblau sobre columnas que son flanquiadas por atras dos columnas que sirven pa refirmar l'entablamento. A decoración en relieu, distribuyida por columnas, exutas y roscas d'os arcos ye profusa. Dencima de l'entablamento i hai un atro cuerpo rematau por un frontón en que s'incluye una capilleta.

Sobre a nau i ha en l'exterior una galería d'arquiellos de meyo punto feita en ladriello. As finestras que s'ubren en l'abside son en arco apuntau. Una caracteristica sinyalera d'ista ilesia ye a suya torre, que ye exempta, alacetada sobre una penya de piedra d'arena y se i accede a traviés d'un trampo d'escaleras entretalladas en a propia roca. Se divide en tres cuerpos, uno cuadrangular y dos octogonals deseparaus entre sí por imposta. En o trampo inferior i hai garitons en as esquinas que d'antis mas s'emplegaban pa esconchurar tronadas, pestes y atros periglos pa os cautivos. En o superior s'ubren en cada cara de l'octogono vanos de meyo punto pa as campanas.

Referencias[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]