Heinrich Rudolf Hertz
Heinrich Rudolf Hertz | |
---|---|
![]() Heinrich Rudolf Hertz. | |
Información personal | |
Calendata de naixencia | 22 de febrero de 1857 |
Puesto de naixencia | ![]() |
Calendata de muerte | 1 de chinero de 1894 |
Puesto de muerte | ![]() |
Ocupación | Incheniero y fisico |
Conchuche | Elisabeth Doll (1886- ?) |
Heinrich Rudolf Hertz, naixito d'Hamburgo o 22 de febrero de 1857 y muerto en Bonn l'1 de chinero de 1894, estió un incheniero y fisico alemán.
Primeras anyadas[editar | modificar o codigo]
Heinrich Rudolf Hertz yera fillo de Gustav Ferdinand Hertz, advogato, y de Anna Elisabeth Pfefferkorn-Hertz. Dende 1863 dica 1872 estudeó con o Dr. Richard Lange, y dende 1876 estudeó en l'Instituto Tecnolochico de Dresde.
Dimpués de prestar o suyo servicio militar en Berlín en 1877, estudeó en a Universidat de Múnich y en a Universidat de Berlín, a on estió alumno de Gustav Kirchhoff y de Hermann von Helmholtz.
O suyo treballo scientifico[editar | modificar o codigo]
Obtenió o suyo doctorato por a Universidat de Berlín en 1880. A suya tesi doctoral, tetulada Über die Induction in rotirenden Kugeln (Sobre a inducción en esferas rotatorias) la dirichió Hermann von Helmholtz. Dimpués d'o suyo doctorato, Hertz estió asistent en l'Instituto de Fisica de Berlín y continó treballando con Helmholtz dica 1883, quan fue nombrau profesor de fisica teorica en a Universidat de Kiel, a on que fació investigacions sobre l'electromagnetismo.
En 1884 contrimostró as equacions de James Maxwell, seguntes as qualas a luz ye una onda eletromagnetica. Ye a suya más important aportación a la Fisica.
En 1885 se tresladó t'a Karlsruhe, como profesor d'a Technische Hochschule de Karlsruhe. Astí desembolicó de pleno as suyas investigacions y descubrió as ondas eletromagneticas. Con aduya d'un oscilador (l'oscilador de Hertz) contrimostró a existencia d'atras ondas eletromagneticas, que no son visibles. Contrimostró tamién que istas ondas pueden ser difractatas, refractatas y polarizatas, igual que a luz.
O 13 de noviembre de 1886 fació o primer enlace por ondas hertzianas (clamatas asinas en a suya honor) entre un emisor y un receptor.[1]
Tamién descubrió l'efecto fotoelectrico (que Albert Einstein explicó más entadebant) quan paró cuenta de cómo a carga electrica d'un obchecto cargau yera de millor perder quan s'iluminaba l'obchecto con luz ultravrioleta.
En 1889 estió profesor en Bonn.
En 1890 recibió a Medalla Rumford d'a Royal Society de Londres.
Morió de septicemia en Bonn (Alemanya), o cabo d'anyo de 1894, con 36 anyos.
O sobrino suyo Gustav Ludwig Hertz ganó o premio Nobel, y o fillo d'ell, Carl Hellmuth Hertz, inventó a ultrasonografía médica u ecografía.
O suyo nombre tamién ye present en a suya honor en o hertz como unidat de freqüencia.
Predecesor: Pietro Tacchini |
Medalla Rumford d'a Royal Society de Londres 1890 |
Succesor: Nils Christoffer Dunér |