Diferencia entre revisiones de «Historia Romana»
m Robot: Reemplazo automático de texto (-adibió +adhibió) |
mSin resumen de edición |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
[[Categoría:Libros d'o sieglo VIII]] |
[[Categoría:Libros d'o sieglo VIII]] |
||
[[Categoría:Libros meyevals en latín]] |
[[Categoría:Libros meyevals en latín]] |
||
[[la:Historia Romana (Paulus)]] |
Versión d'o 12:16 29 chun 2011
Historia Romana | |
---|---|
Información cheneral
| |
Chenero literario | Historia |
Versión orichinal en Latín
| |
Títol orichinal | Historia Romae |
País | Benavent |
Calendata de publicación |
770 |
Traducción ta l'aragonés | |
Traductor | Escuela de Johan Ferrández d'Heredia |
País | Corona d'Aragón |
Historia Romana ye un libro escrito u compilato enta l'anyo 770 en Benavent y que fue traducito a l'aragonés por a escuela de Johan Ferrández d'Heredia. Consta de 16 libros, y se reinterpreta o Breviarium d'Eutropio con adicions dende Sant Cheronimo, Orosio, Chordán y de l' Origo gentis Romanae. A historia s'atura en os tiempos d'o reinato de Chustinián I y d'a invasión longobarda d'Italia.
Se cuenta que Pavlo aconselló a Adalperga de leyer a Eutropio. Adalperga siguió o consello pero dimpués se queixaba que Eutropio, como pagán, no contaba res sobre afers relacionatos con a ilesia y que s'aturaba con o emperador Valent en l'anyo 364. D'esta traza Pavlo i adhibió extractos d'as Escrituras, d'os historiadors eclesiasticos y d'atras fuents con Eutropio, y anyadió seis libros, con o que a historia plegaba dica l'anyo 553.
Esta obra tien una gran valura por a descripción que fa d'a fin d'o Imperio Román d'Occident. Estió muit popular quan a Edat Meya, quan Chuan Ferrández d'Heredia n'acomandó una traducción. En tiempos més modernos ha estato editato por H Droysen y publicato en o Monumenta Historica Germaniae. Auctores antiquissimi, ii Band. (1879), y por A. Crivellucci, en Fonti por la storia d 'Italia, n. 51 (1914).
Luengache d'a versión aragonesa
A traducción en aragonés ofreixe una d'as pocas mencions a pueblos d'os tiempos d'a caita d'o Imperio Román, y a diferencia d'atros textos meyevals, beluns se troban con plurals en -ns: saxons.