Batalla de Brunete

Batalla de Brunete
Guerra Civil Espanyola
Mapa d'operacions melitars d'a batalla de Brunete.
Información cheneral
Calendata: 6 de chulio – 27 de chulio de 1937
Puesto: Espanya
Resultato: Incierto
En conflicto
Republicans	Sublevatos
Comandants
José Miaja	José Enrique Varela
Soldatos
80.000 hombres 105 avions.	65.000 hombres 105 avions.
Baixas
20-25.000 hombres 60-100 avions.	13-17.000 hombres 23-25 avions.
Guerra Civil Espanyola
Cuartel de la Montaña • Alcázar de Toledo • Xixón • Oviedo • Guipuzcua • Mérida • Sigüenza • Badajoz • Estremadura • Mallorca • Sierra Guadalupe • Irún • Monte Pelato • Talavera • Santuario de Nuestra Señora de la Cabeza • Villarreyal • Cabo Espartel • Lopera • Madrit • Operación Úrsula • Ciudat Universitaria de Madrit • A Coruña 1º • A Coruña 2º • Malaga • Jarama • Ofensiva d'o Norte • Machichaco • Guadalachara • Guernica • Bilbau • Segovia • Brunete • Santander • Belchit • El Mazuco • Cherchel • Teruel • Palos • Bielsa • Aragón • Linia XYZ • Ebro • Catalunya • Menorca

A batalla de Brunete estió una batalla d'a Guerra Civil espanyola, entre as tropas d'o Exercito Popular Republicán d'os republicans y os melitars sublevatos d'o Exercito espanyol. A batalla prencipió o 6 de chulio de 1937 y remató o 27 de chulio, sin que denguno d'os dos bandos tenese una victoria clara. Ista batalla, en a parte oriental d'a provincia de Madrit, prene o suyo nombre d'a localidat de Brunete, y estió una ofensiva republicana ta aliviar a presión que feban os sublevatos sobre a ciudat de Madrit, a capital d'a Segunda Republica, a mas de ta desbiar recursos d'os sublevatos en os suyos ataques ta Asturias y Cantabria. Fue a primera operación melitar republicana dimpués d'estar Francisco Largo Caballero sustituito como chefe d'o Gubierno por Juan Negrín.

Contenius

1 Antecedents
2 Plan d'operacions d'o EPR
3 Orden de batalla
- 3.1 Exercito Popular Republicán
- 3.2 Sublevatos
4 A batalla
5 Conseqüencias d'a batalla

Antecedents[editar | editar código]

Dende chunio de 1937, os sublevatos dedican os suyos esfuerzos a la conquiesta d'os territorios republicans en o norte, en a mar Cantabrica. Asinas, o 16 de chunio cayó a ciudat de Bilbau en mans d'os sublevatos, sin que o clamato Cinturón de Fierro construito ta esfender a ciudat sirva ta parar o suyo abanze. Dimpués, as tropas partioron ta Vizcaya y Cantabria, con l'obchectivo de conquerir luego Asturias y rematar a presencia d'as tropas lleials en o norte.

Antiparte, dimpués d'os Feitos de Mayo en Barcelona, cayó o Gubierno de Francisco Largo Caballero, que fue sustituito en a Presidencia d'o Gubierno por o tamién melitant d'o Partido Socialista Obrero Español Juan Negrín, que contaba con o soporte d'o Partido Comunista de España.

Tanto o Estato Mayor d'o Exercito Popular Republicán (EPR) como o nuevo Gubierno deseyaban una victoria en o frent u, a o menos, una estabilización d'as linias en o norte. Asinas, se preparó una ofensiva d'o EPR, ta que os sublevatos hesen de retirar parte d'as suyas tropas ta embiar-las ta o sud, encara que tamién ta millorar a situación de Madrit, con o frent de batalla en os propios arrabals d'a ciudat. Por ixo tamién se descartó una ofensiva en Estremadura, a on tamién s'heba estudeyato un ataque.

Antiparte, tamién heba un obchectivo de tipo de politica forana: si o EPR podeba demostrar a suya capacidat melitar en combate yera mas fácil que o Gubierno francés ubriese a muga con Francia, a on en ixas calendatas bi heba muitos suministros melitars ta l'EPR detenitos por a indecisión d'as potencias europeas en o Comité de No Intervención.

Sindembargo, os concellers sovieticos de l'EPR no creyeban pas que una ofensiva fuese aconsellable. Por ixo, a planificación d'as operacions melitars la facioron nomás dos melitars espanyols: Vicente Rojo Lluch y Manuel Matallana. A rechión prevista ta l'ataque yera Brunete, arredol de 28 km a l'ueste de Madrit, ta que o treslato d'as tropas republicanas antis d'a batalla no fese periglar as esfensas d'a ciudat.

Plan d'operacions d'o EPR[editar | editar código]

Situación de Brunete, puesto d'a batalla, en a provincia de Madrit.

O Estato Mayor d'o Exercito Popular Republicán, dirichito por José Miaja pretendeba atacar con o V Cuerpo y o XVIII Cuerpo dende o sector norte d'a carretera Majadahonda-Villanueva del Pardillo-Valdemorillo-El Escorial ta dimpués penetrar t'o sud dica Móstoles y Navalcarnero. Antiparte, un segundo ataque d'o II Cuerpo partiría dende o sud, dende Caravanchel y Usera, ta trobar-se con o XVIII Cuerpo en Alcorcón.

Con iste plan d'operacions, as tropas d'os sublevatos que setiaban a ciudat de Madrit serían aislatas d'as suyas linias de comunicacions, y podrían rendir-se.

Antiparte, un ataque de diversión se faría en a zona d'Aranjuez, a o sud d'a operación principal, ta lograr absorber reservas d'os sublevatos y privar que plegasen refuerzos a o sector principal d'o ataque.