Banu Tuchib

Os Banu Tuchib u tuchibís (en grafía SLA Banu Tujib u tujibís) yeran una dinastía que reinó en a Taifa de Saraqusta dende 1018 dica 1039.

Miembros d'iste linache, d'oríchen arabe yemení, s'asentoron en Saraqusta, Qalat-Ayub y Qalat-Darawca con a conquista musulmana en o sieglo VIII. En totz os puestos a on s'establioron estiron una familia influyent, perteneixient a l'aristocracia u jassa.

O nuclio de poder orichinal en a val d'Ebro estió a ciudat de Qalat-Darawca, en a que estioron gubernadors. D'astí s'estendilloron ta Qalat-Ayub. Más tardi, en a segunda metat d'o sieglo IX, s'emplegó lo suyo poder por parti d'os emirs y califas omeyas ta contrarrestar a las poderosas familias d'orichen muladín que gobernoron Saraqusta: os Banu Qasi.

O primer gubernador tuchibín d'a Taifa de Saraqusta estió Muhammad al-Anqar (Mohamed "o tuerto"), que fue nombrau gobernador en l'anyo 890 y continó en o cargo dica o 925, ye dicir, mientres un periodo de treinta y cinco anyadas. O suyos succesors estioron Hašim ibn al-Tuchib, (925-930), Muhammad ibn Hašim (930-950), Yahya ibn Muhammad (950-975), Abderramán ibn Muhammad al-Tuchib (975-989) y Abderramán ibn Yahya (989- ?), dica que, o periodo de fitna u guerra civil, y a crisi d'o Califato de Cordoba, levoron a la taifa a un parient de atra rama secundaria d'os tuchibís, que paso d'estar un simple soldau a las ordens d'Almanzor a gubernador de Tudela en 1006 y de Saraqusta en 1013. Poco tiempo dimpués, en 1018, proclamó a independencia d'a Taifa de Zaragoza, nombrando-se ell mesmo rei. Iste personache ye Mundir I, o primero d'a dinastía de reis tuchibís que continará dimpués con o suyo fillo Yahya al-Muzaffar y Mundir II, ta cayer con un primo d'a branca principal, que asasinó a Mundir II, dito Abd Allah ben Hakam, en 1038.