Adchars
Adchars აჭარლები |
|||
---|---|---|---|
![]() ![]() ![]() |
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
Cheorchián | |||
|
|||
Cristianismo y Islam |
Os adchars son un pueblo de luenga cheorchiana y relichión musulmana que habita a rechión autonoma d'Adcharia, en o cantón sudoccidental de Cheorchia, mugant con Turquía. O suyo centro cultural, administrativo y industrial ye Batum.
Modo de vida[editar | editar código]
Os adchars d'as costas y faixas litorals tienen una agricultura subtropical desembolicata, os adchars d'as montanyas tienen a ganadería como base d'a suya economía tradicional.
Parla[editar | editar código]
Charran o dialecto gurio d'a luenga cheorchiana, con muitos ampres turcos (y tamién arabismos y persismos plegatos a traviés d'o turco).
Historia[editar | editar código]
En o sieglo XVI os otmans conquiroron amplas zonas d'o sudueste de Cheorchia. Muitas comunidatz locals se convirtioron a lo islam y prenioron a luenga turca, principalment en os sieglos XVII e XVIII.[1] Os adchars conservoron a luenga cheorchiana.
En o sieglo XIX o Imperio Ruso conquirió part d'o sur de Cheorchia, encara que dica o tractato de Kars de 1921 hi ha habito muitos cambeyos de mugas.
En 1877-1878 se produció a guerra ruso-otomana. Un exercito ruso mandato por chenerals armenios prenió Kars. En 1878, por o tractato de Berlín, o Imperio Otomán habió de ceder Kars, Ardahán y Batum.
Dende a Revolución Rusa de marzo de 1917 Transcaucasia yera de feito autonoma, y en aviento de 1917 firmó un armisticio dreitament con o Imperio Otomán, pero os otomans tamién negocziaban en 1918 con os bolcheviques sovieticos, que no controlaban a zona. En Chinero de 1918 s'establió una Asambleya Costituyent de Trascaucasia. Por o tractato de Brest-Litovsk o 3 de marzo de 1918 os sovieticos abandonaban as conquiestas rusas de 1878 (Batumi, Ardahán y Kars), dando un cauz legal pa que o exercito otomán invadise o sudueste de Trascaucasia en marzo-abril de 1918. Primero prenioron Ardahán, y en abril Batum. Os cheorchians se veyoron obligatos a firmar un alto el Fuego. Os otomans tamién ocuporon as rechions de Kars y de Van, (fendo que fuyisen os armenios). Trascaucasia declaró a suya independencia mientres encara abanzaban os otomans, que reconoixioron ixa independencia. En mayo de 1918 encomenzó una conferencia de paz en a que participoron delegatos de Trascaucasia, d'o Caucas Norte y d'o Imperio Otomán. Trascaucasia se desfació en ixe mes quan o día 26 de mayo de 1918, se disolvió o parlamento y Cheorchia proclamó a independencia. Por un tractato firmato en Batum o 4 de chunio de 1918 os turcos recuperoron o control de Batum (y Adcharia), chunto con Kars, y os distritos de Ajaltsike y Ajalkalaki, que o imperio ruso s'heba anexionato en 1829.
Pero l'armisticio de Mudros o 30 d'octubre de 1918 obligó a los otomans a retirar-sen a las mugas de 1914, y as fuerzas britanicas prenioron posicions en Trascaucasia. Batum, Ardahán y Ajaltske esdevinioron de nuevo part de Cheorchia.
Os britanicos abandonoron as suyas posicions en 1919, confiando que Denikin vencería a lo exercito royo. Dimpués d'a derrota de Denikin o exercito royo encomenzó a invasión de Trascaucasia. O 16 de chinero de 1921 as trobas bolcheviques invadioron Cheorchia y en febrero de 1921 os turcos forzoron a Cheorchia a ceder-lis Ardahán. O 13 d'octubre de 1921 se firmó o tractato de Kars que confirmó a cesión d'Ardahán a Turquía y a permanencia de Batum en Cheorchia, pero con un estatuto d'autonomía.
En 1922, en aplicación d'o tractato de Kars de 1921 se creyó a republica d'Adcharia. Por parlar cheorchián, os adchars no s'han considerato un grupo etnico diferent d'os cheorchians en os censos dende 1926, (quan en censoron 71.000).
Referencias[editar | editar código]
- ↑ Amiram Gonem. Diccionario de los pueblos del Mundo
Bibliografía[editar | editar código]
- Jean Sellier y André Sellier. Atlas de los pueblos de Oriente. Acento Editorial.