Emilio Gastón Sanz

De Biquipedia
Emilio Gastón Sanz
Emilio Gastón Sanz


1988 – 1993
Precediu por Blas de Canellas
Succediu por Juan Bautista Monserrat Mesanza

4 de chulio de 1977 – 23 de marzo de 1979
Naiximiento 8 de chinero de 1935
Zaragoza
Muerte 22 de chinero de 2018
Zaragoza

Emilio Gastón Sanz (Zaragoza, 8 de chinero de 1935 - Zaragoza, 22 de chinero de 2018) estió un avogato, politico, filosofo, poeta y escultor aragonés. Fundador de l'Alianza Socialista d'Aragón en 1974 y d'o PSA (Partido Socialista de Aragón), estió deputato en o Congreso dimpués d'as eleccions chenerals espanyolas de 1977 dica 1979 en coalición con o Partido Socialista Popular d'Enrique Tierno Galván, y estió portavoz d'o Grupo Mixto. Dimpués d'a integración de gran parti d'a militancia d'o PSA en o PSOE, Gastón continó encabezando o partiu, pero sin tornar a aconseguir acta de deputato. Posteriorment ocupó o cargo de Chusticia d'Aragón entre 1988 y 1993, o primero dimpués d'a restauración d'a democracia en Espanya.

En a suya faceta como escritor cal destacar os suyos poemarios y que estió cofundador, miembro y escritor en a revista Andalán, mientres a suya durada, tamién estió un d'os que empentoron a retornada d'ista revista pero en formato dichital.

Tamién cal destacar que fue fundador y redactor d'os estatutos d'APUDEPA (Acción Publica pa la Defensa d'o Patrimonio Aragonés) y a Coordinadora de Afectados por Grandes Embalses y Trasvases (COAGRET), yera un gran impulsor de l'esperanto, como a suya familia, su güelo Emilio Gastón Ugarte, su pai Rafael Gastón Burillo y as suyas tías Inés Gastón Burillo y Emilia Gastón Burillo fuoron impulsors y usuarios d'iste idioma.

Poemarios[editar | modificar o codigo]

  • 1958: El hombre amigo Mundo.
  • 1976: Y como mejor proceda digo.
  • 1978: Pronunciamiento.
  • 1981: Abandonado en el ensueño como único vehículo de confianza.
  • 1988: Musas enloquecidas (Prensas Universitarias de Zaragoza).
  • 1987: El despertar del hombre selva (Endymion).
  • 1990: Emilio Gastón. Antología épica (Amelia Romero ed.).
  • 1995: Manifiestos (Huerga y Fierro).
  • 2007: Acracia feliz (La Torre degli Arabeschi).
  • 2007: La Subordania: epopeya chesa sin d'acabanza (Rolde de Estudios Aragoneses).

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]


Predecesor:
Blas de Canellas
Chusticia d'Aragón
1988 - 1993
Succesor:
Juan Bautista Monserrat Mesanza
Predecesor:
Establimento
Secretario Cheneral d'o PSA
1976-1978
Succesor:
Santiago Marraco