Nuestra Sinyora de Yérzol

De Biquipedia
(Reendrezau dende Virchen de Yérzol)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A Virchen de Yérzol u Nuestra Sinyora de Yérzol ye una advocación mariana venerada en o lugar d'Orés (Cinco Villas).

Tradición[editar | modificar o codigo]

Seguntes a tradición,[1] a Virchen María s'apareixió por dos vegadas a un mocet de doce anyos que iba pastor. Cuan as chents d'o lugar s'amanoron ta o puesto d'as aparicions (una penya en Val de Siera, a bels 5 km d'o lugar), i troboron una imachen tallada d'a virchen y devantoron una capiella sobre a penya ta venerar-la, en do dimpués se construyó a ermita.

Ermita[editar | modificar o codigo]

veyer l'articlo prencipal: Ermita de Nuestra Sinyora de Yérzol.

A Ermita de Nuestra Siñora de Yérzol se devanta en a Val de Siera, a 5 km d'o lugar. No se conoixe a calendata en que se devantó, pero en 1808 s'enampló dica a grandaria actual de 16 metros de largaria por 6 metros d'amplaria y 4 metros d'altaria. Ye situada a tres metros d'altaria, sobre una penya.

Imachen[editar | modificar o codigo]

A imachen d'a Virchen de Yérzol ye una escultura en fusta de 66 cm d'altaria. Ye tradición que a imachen se vista, a mas, con mantos de seda donaus por os fidels. Encara que yera alzada tradicionalment en a propia ermita, en do gosaba haber-ie un ermitanyo, hue a imachen s'alza en a Ilesia parroquial d'Orés.

Celebracions[editar | modificar o codigo]

En o lugar d'Orés se fa dos romerías enta l'Ermita d'a Nuestra Sinyora de Yérzol. La una o 23 d'abril, en do lo concello d'Orés reparte a Caridat (un pan y un litro de vin ta cada casa), y la otra ta o segundo domingo d'o mes d'agosto. D'antes mas, a celebración se feba o primer día d'as rogacions de l'Ascensión. Ya dende antigo i heba una cofadría de Nuestra Sinyora de Yérzol, que dimpués s'aunió con a cofadría d'a Virchen d'a Pardina (unatra advocación mariana venerada en Orés). Habendo desapareixiu ixa cofadría, en l'año 1878 s'establió una nueva, que contina existindo hue. Tradicionalment, ista cofadría celebraba a suya propia fiesta en a ermita o día 14 de setiembre.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Rafael Leante y García. Culto de María en la Diócesis de Jaca. Memoria histórica y religiosa de todos los santuarios, ermitas é iglesias. Lérida, 1889. Imprenta Mariana