Severino Pallaruelo

De Biquipedia
(Reendrezau dende Severino Pallaruelo Campo)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Severino Pallaruelo Campo
Información personal
Calendata de naixencia 1954
Puesto de naixencia Puyarruego (Sobrarbe, Aragón)
Ocupación Escritor, cheografo, historiador y etnologo

Severino Pallaruelo Campo, naixiu en Puyarruego (val de Puértolas, Sobrarbe, Uesca) en 1954, ye un escritor y profesor d'instituto aragonés.

Ye licenciau en Cheografía y Historia y imparte as asignaturas de ciencias socials en o IAS Biello Aragón de Samianigo. Difueras d'a suya actividat profesional en pedagochía, ha publicato numerosas obras sobre cheografía, historia y etnolochía d'Aragón, poesía y a letra de bels d'as cancions d'a La Rolda de Boltaña.

Biografía[editar | modificar o codigo]

Naixiu d'un chicot lugar d'a val de Puértolas en o corazón d'os Pireneus, Severino Pallaruelo ha estau o testimonio d'a vida ruda y d'a panda desertificación d'os lugars. Estió profesor en o Instituto de Samianigo (Alto Galligo). Estcribió sobre os mitos, os ritos y as tradición d'os Pireneus, asinas como tamién d'obras d'etnolochía, cuentos y novelas inspiradas en a suya conoixencia d'o país.

Ha publicau escritos sobre oficios antigos, tals como os navaters: Las Navatas (1984), os pastors: Pastores del Pirineo (1988), os moliners: Los Molinos del Alto Aragón (1994). Os suyos escritos literarios son siempre amanaus a la naturaleza y a os paisaches aragoneses. Muitas d'as suyas obras son ilustradas con as suyas propias fotografías. En 2010 publica o libro O trasgresor piadoso en aragonés, a suya luenga materna, dimpuesas de 30 anyos sin escribir en aragonés. Se tracta d'un libro de poemas, reflexions y dibuixos, feitos en un aragonés muit rico.

En 2005 recullió o premio Truco, atorgau por o Festival de musique et de culture pyrénéennes. En 2010, recullió por Tristes montagnes, a traducción ta lo francés d'a suya obra Pirineos, tristes montes o premio literario d'o Salón d'o Libro Pirenaico de Banyeras de Bigorra.

Publicacions[editar | modificar o codigo]

  • 1984: Viaje por los Pirineos misteriosos de Aragón, Zaragoza.
  • 1984: Las Navatas, Huesca, Instituto aragonés de antropología.
  • 1988: Pastores del Pirineo.
  • 1990: Pirineos, tristes montes, reed. Xordica, 2008. Trad. francesa: Tristes montagnes, Paris, éditions Ramonda, 2010.
  • 1991: Guía del Pirineo aragonés.
  • 1992: Pirineos, diario de la naturaleza.
  • 1993: Bardaxí : cinco siglos en la historia de una familia de la pequeña nobleza aragonesa, Sabiñanigo, Huesca (Instituto Laboral, 30). ISBN 84-604-5860-1
  • 1994: Los Molinos de Alto Aragón.
  • 1997: Un secreto y otros cuentos.
  • 2000: José, un hombre de los Pirineos, Zaragoza, Prames.
  • 2002: Guali, Zaragoza, Prames.
  • 2006: Comarca de Sobrarbe. Gobierno de Aragón, Centro del Libro de Aragón.
  • 2008: Zaragoza Turistica. Zaragoza, Prames.
  • 2010: O trasgresor piadoso, Zaragoza, Xordica.
  • 2013: Ruido de Zuecos, Xordica.
    • El prodigio, Instituto de Estudios Altoaragoneses.
  • 2018: Cadenzias, Rolde de Estudios aragoneses. Varios autors, replegada de poesías en aragonés.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]