Sala Gran Price
| Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Sala Price | |
|---|---|
| Datos chenerals | |
| Nombre oficial | Sala Gran Price de Barcelona |
| Situación | Cantonera C/ Casanova con Floridablanca |
| Nombres anteriors | Salón de baile Bohèmia Modernista |
| Apodo | El Price |
| Construcción | |
| Inicio | |
| Devantadera | 31 d'aviento de 1934 [1] |
| Prochecto | |
| Arquitecto | |
| Constructora | |
| Coste | |
| Reformas | |
| Cierre | 1972 |
| Demolición | 2 de marzo de 1973 |
| Datos tecnicos | |
| Superficie | |
| Grandaria | m 2 |
| Dimensions | |
| Aforo | 4.000 u 5.000 [1] personas |
| Propiedat de | |
| Equipe local | |
| Administración | |
| Uso | |
| Localización | |
A Sala Gran Price conoixida a sobén y simplament como El Price, estió un local de Barcelona que yera situau en a cantonada d'as carreras de Casanova con Floridablanca que fue establiu en a nueit de cabo d'anyo de 1934 y desapareixiu o 2 de marzo de 1973.
En ista Sala s'hi feban escayecimientos esportivos de luita libre, boxeyo, campionatos de basketbol, halterofilia y chimnastica, y atros como conciertos, asembleas, mitins politicos, circo, concursos de peluquería y mecanografía.
Principió como sala de baile y escayecimientos socials dica que en l'anyo 1935 principia a utlizar-se tamién como sala de boxeyo. O local tenió una gran fama internacional y yera conoixida en o mundo d'o boxeyo como El Coliseo de las Rondas, aquí luitaron Mimoun Ben Alí y Pedro Carrasco, y o 20 de noviembre de 1969 se celebró un d'os millors combates con a sala plena d'espectadors ta ver a o campión basco José Manuel Ibar conoixito como Urtain.
Mientres a dictadura franquista se feban misas y actividaz relacionadas con a Ilesia Catolica y tamién principioron a organizar-se combates de luita libre entre os que cal destacar en 1954 o combate de l'aragonés Félix Lambán contra l'hungaro Stan Koroly, a on Lambán aconsiguió o Campeonato d'o Mundo d'os pesos pesatos de luita libre.
En a suya epoca de mas actividat o chueves por la tarde se feba un baile conoixito como d'as minyonas a on iban as criadas que teneban fiesta y os soldaus de permiso, a la nueit boxeyo, sabado tarde boxeyo y per a maitín d'o domingo luita libre.
A primerias d'os anyos 1970, continó como salón de baile y se feban muitos conciertos sobretodo de musica catalana, tamién ye de destacar o I Festival Popular de Poesia Catalana que reunió poetas catalans como Salvador Espriu, Jordi Teixidor, Joan Vinyoli, Rosa Leveroni, Josep Palau i Fabre, Joan Brossa, Gabriel Ferrater, Jordi Sarsanedas, Josep Maria Llompart, Jaume Vidal i Alcover, Xavier Amorós, Joaquim Horta, Francesc Vallverdú, Agustí Bartra, Feliu Formosa, Joan Colomines y Joan Oliver-Pere Quart. A istos dos zaguers metioron una pinyora de 25.000 pesetas cadagún.
Pero a sala no podió aguantar a gran presión urbanistica y finalment ista cantonada como muitas atras en istas anyatas fue adquerida por a constructora Núñez i Navarro y o 2 de marzo de 1973 principió a suya demolición pa la construcción d'un edificio de viviendas.[2]