Poblau iberico de Sant Antoni

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Poblau iberico de Sant Antoni.

O poblau iberico de Sant Antoni (en catalán Poblat ibèric de Sant Antoni) ye un chacimiento arqueolochico d'o pueblo iberico y de cultura iberica que se troba en o tozal de Sant Cristòvol a 1 km d'a villa de Calaceit, en a comarca d'o Matarranya.

Excavau por l'arqueologo calaceitán Joan Cabré Aguiló y por Pere Bosch Gimpera (de l'Institut d'Estudis Catalans) entre os anyos 1903 y 1919, buena part d'os materials que se i troboron son en o Museu Arqueolochico de Barcelona. Actualment ya ye excavau de tot y se pueden veyer as dos fases d'a evolución d'o poblau.

A primera fase d'ocupación d'o poblau ye entre os sieglos V y IV a.C.; d'ista fase son os edificios que se troban en o cabalto d'o tozal. Entre os sieglos III y prencipios d'o II a.C s'enamplo lo poblau con nuevas casas situadas en o cabaixo y bellas estructuras esfensivas como a muralla y os torretons.

A dentrada a lo poblau se feba por o norte, a on encara se puet veyer chunto a la muralla una basa ta plegar l'augua d'a plevia.

Cheodesia[editar | modificar o codigo]

Bi ha un vértiz cheodesico situau a una altaria de 588 metros dende o livel d'a mar[1] a 16,90 m a o sudueste d'a esquina d'a ermita de Sant Antonio.

Referencias[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]