Mainate
Mainate, d'o latín magnas y magnus 'gran' u gran hombre , significa hue en aragonés un "patrón", un "peix gordo" y qualsiquier hombre d'alta categoría social por naixetura, riqueza u atras qualidatz. Dende o Baixo Imperio Román yera una categoría social dentro d'os honestiores equivalent a Senadores u Potentes, aplicable a os grans terratenients romans u chermans.
O termin estió especialment aplicato en o Reino d'Hongría a os senadors, (d'o Senau, en diciban Főrendihaz u "Casa d'os Mainates").
Tamién ye una hierarquía dentro d'a nobleza por un regular en Suecia, Reino de Polonia (y dimpués a Unión Polaco-Lituana), y bells atros reinos medievals.
En a Edat Meya un bispe bellas vegatas teneba territorios como un mainate recaudando rendas d'os feudos y impuestos d'os campesins.