Diferencia entre revisiones de «Reyal Monesterio de Santa Engracia»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 19: Linia 19:
| material =
| material =
| fundador =
| fundador =
| estilo = [[gotico]]
| estilo = [[arte gotico|gotico]]
| catalogación =
| catalogación =
}}
}}
Linia 51: Linia 51:
[[Categoría:Monesterios de Zaragoza]]
[[Categoría:Monesterios de Zaragoza]]
[[Categoría:Historia de Zaragoza]]
[[Categoría:Historia de Zaragoza]]
[[Categoría:Arquitectura gotica en Aragón]]

Versión d'o 09:26 1 ago 2019

Plantilla:Infobox edificio

O Reyal Monesterio de Santa Engracia yera un monesterio actualment desapareixiu que yera situau en os (alavez) arredols de Zaragoza.

Descripción

En a suya ilesia yeran enronaus entre atros o vicecanciller d'Aragón Antonio Agustín (baixo una lapida realizada per Berruguete) u lo cronista Cheronimo Zurita. Per unatra parti en o suyo claustro yera enronau lo cronista Cheronimo de Blancas.

O Claustro d'o monesterio seguntes Louis-François Lejeune.

Historia

O Monesterio estió fundau per Sant Paulino en 392 sobre lo fosal d'os martirs de Zaragoza. O monesterio siguió mesmo en funcionamiento mientres que los primeros sieglos d'a dominación musulmana d'a ciudat.

Manimenos, a comunidat s'amortó. En o sieglo XV como gratitut d'o rei Chuan II d'Aragón per a miraglosa curación d'as suyas cataractas ordenó creyar de nuevas o monesterio. Asinas en 1493 o monesterio estió una atra vegada ocupau per os monches.

En 1755 estió restaurau per Chuan Morlanes per un coste de 2500 ducados. Mientres que lo primer Setio estió scenario de violentos combates. O 13 d'agosto de 1808 estió parcialment destruyiu per l'esclatito d'una mina de 300 kg colocada per l'exercito napoleonico mientres que la suya retirada d'o primer Setio. A suya voladura se realizó con tal precipitación que causó mas de 200 muertos en as propias ringleras de l'exercito francés. Dimpués d'os Setios os monches l'ocuporon de nuevo dica que finalment l'abandonoron en 1835 a conseqüencia d'a Desamortización de Mendizabal. Dimpués sirvió como quartel de l'exercito espanyol dica que en 1908 estió espaldau.

Enruenas d'o monesterio en 1811 per Edward Hawke Locker.

Entre lo 15 de mayo y lo 5 d'aviento de 1908 se celebró n'os terrenos d'o suyo antigo hortal a Exposición Hispano Francesa que estió visitada per pero de meyo millón de visitants. Dimpués d'a suya clausura, os suyos pavillons estioron desmontaus y lo terreno urbanizau dentre las anyadas 1910 y 1920.

Restas

De l'imponent edificio no s'ha conservau que la portalada d'a ilesia.