Conán

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Conán

Conan O'Brien
Orichen Celta
Chenero Masculín
Santoral 13 de chinero
Zona Países celtas y anglosaxons
Articlos en Biquipedia Todas as pachinas que prencipian por Conán

Conán ye un antroponimo d'orichen celta insular (Irlanda y Gran Bretanya). Diferents trazas d'escribir-lo en atros idiomas son Konan, Kinon, Cynan, Conann, Conaing. Se latiniza como Conanus. En anglés tien una pronunciación plana, "cOnan", ye como se pronuncia en muitas luengas o celebre personache de ficción homonimo (Conán o Barbaro) ideyato por Robert Howard. En aragonés s'escribe como aguta en o "Libro de las Cheneracions", y ye coderent con o nombre latinizato Conanus.

A suya etimolochía no ye clara de tot y talment s'haiga de fer un analís mitolochico, pus bels personaches mitolochicos irlandeses u britans y personaches semihistoricos u semilechendarios tienen este nombre, que dimpués tendrán bels duques de Bretanya. A radiz con ye present en personaches mitolochicos irlandeses que tienen o can como totem, y n'este caso con ye un cognato claro de l'aragonés can, o latín canem y l'anglés hound.

D'entre os personaches mitolochicos con este nombre mes arcaicos tenemos a lo chefe d'os fomore "Conann", sinyor d'a torre de habioron de prener os fillos de Nemed pa conseguir a libertat.

Un personache lechendario talment con bella radiz historica ye dito en bretón Konan Meriadek y en galés Cynan Meriadawg, qui dende a provincia romana de Britania acompanyó a los romanos de l'usurpador Macsen Wledig en a suya expedición de conquiesta d'o resto de l'Imperio Romano, recibindo en compensación Armorica, convertindo-se en o primer duque d'ixa tierra, que dende o suyo mandato s'encomenzó a poblar de bretons y pasa a dicir-se Bretanya.

Atro personache lechendario que talment tienga radiz historica ye un tal Aurelius Conanus mencionato por Gildas, y que tamién escriben Aurelius Caninus, evidenciando por o menos a cercania que percibiban entre as dos radices entre os celtas irobretons que sabeban latín u os escritos latinos que escribiban sobre temas celtas insulars.