Faro de Lekeitio

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Faro de Santa Katalina
Santa Katalina itsasargia

Anvista d'o faro antis d'as obras d'esviellamiento.
Situación cheografica
Estau
País País Basco
Municipio Lekeitio
Situación
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi
Arcipestrau
Información cheneral
Advocación
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable si
Datos tecnicos
Altaria 13 m
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m. 46 m
Atras
Alcance 24 millas marinas
Iluminación GpD(1+3)B 20s
Potencia
Tipo
Estilo
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción 1862
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Equipo disenyador
Arquitecto Amado Lázaro
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Faro de Santa Katalina ubicada en País Basco
Faro de Santa Katalina
Faro de Santa Katalina
Faro de Santa Katalina en País Basco

O faro Santa Catalina de Lekeitio ye un faro que se troba situato aintro d'o termin municipal de Lekeitio (País Basco), en o Cabo de Santa Catalina.[1] Amán d'o faro bi ha una capiella d'o mesmo nombre an van os familiars d'os pescataires cuan bi ha temporals.[2]

Historia[editar | modificar o codigo]

Se devantó en l'anyo 1862 sobre una torre conica de base octogonal de 13 metros d'altaria a 46 metros sobre o livel d'a mar en as penyas d'o Cabo Santa Catalina. Fue un prochecto d'Amado Lázaro, estando subastau en 1861 en 22.825 reyals. Ista obra se fació ta dar servicio a lo trampo costero no cubierto por os faros de Zumaia y Matxitxaco. Enchegando-se a suya lampa por primera vegada o 15 de noviembre de 1862.[3]

En 1935 s'enampla o suyo abasto a 12 millas gracias a l'instalación d'acetileno que substituye a la lampa de petrolio que i heba, encara que mantien a optica y a linterna. Por as frecuents boiras, en 1956 s'instaló una bocina electrica con 6 millas de radio d'actuación.[4]

Con as obras d'electrificación y reforma de 1957 que se i fación, que recreixioron a torre y cambioron a optica y a lampa, o faró adhubió lo suyo abasto actual de 24 millas. Dimpués d'ista intervención, a iluminación pasó a fer grupos de lampadiadas blancas (1 mas 3) cada 20 segundos. Mientres que a bocina lo feba en tongadas de 4 sonius en letra L Morse cada 20 segundos.

En l'anyo 1975 se cambió de nuevo a luz, que deixó d'emitir a lampiadas ta fer-lo con una luz contina, encara que chiratoria.[5]

En l'anyo 2010 li se realizoron unas obras d'esviellamiento, con un coste de 2,7 millons d'euros d'inversión, que rematoron con a reinauguración d'o faro o 26 de marzo de 2010 como Centro d'Interpretación d'a Tecnolochía d'a Navegación, convertindo-se d'ista traza en o primer faro vesitable d'o País Basco. [6]

Referencias[editar | modificar o codigo]