Baixo electrico

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Baixo eletrico
Baixo eletrico
Baixo eletrico
Clasificación
Instrumento de cuerda pulsata
Tesitura
Intrumentos relacionaus
Guitarra electrica
Musicos
Baixistas

O baixo electrico ye un instrumento de cuerda, electrofono, parellán a la guitarra electrica pero mas gran u con un sonito mas grieu. Tamién ye emparentato con o contrabaixo y como iste, a suya función prencipal ye proporcionar a linia u parti de baixo a la musica. Ye un instrumento que s'emplega muito en a musica popular contemporania.

As cuerdas se pulsan mas que mas con os didos index, cordial y pulgar d'a man dreita (u cucha si o musico ye zurdo), u fendo servir una puga. Tamién bi ha atras tecnicas de tanyer como son o slap, o popping, o tapping u o thumping.

Funcionamiento[editar | modificar o codigo]

Puent d'un baixo de cuatre cuerdas

O disenyo clasico de baixo electrico tien cuatre cuerdas, afinatas en Mi, La, Re y Sol, con a mas grieu (o Mi) vibrando a 41,3 Hz. Actualment existen a-saber-las variants: modelos de cinco cuerdas (que por un regular adhiben un Si mas grieu que o Mi, encara que tamién ye posible adhibir un Do por dencima d'o Sol); modelos de seis cuerdas (Si-Mi-La-Re-Sol-Do); y incluso instrumentos con mas de d'once cuerdas. A mas a mas, dende os anyos setanta se fabrican baixos sin trastes.

A traza de producir o sonito ye a mesma que en a guitarra electrica: as vibracions d'as cuerdas alteran o campo magnetico d'unas pastiellas electromagneticas que converten ista alteración en una corrient electrica. Ista corrient s'amplifica y s'emite por un altavoz. Evidentment, variando as components electronicas y a confeguración de l'amplificador y de l'altavoz s'obtienen timbres diferents.

Una tecnica peculiar de tanyer istos instrumentos ye o dito slap, en que se trucan as cuerdas con o pulgar d'a man dreta (u a cucha ta os zurdos) y estirar-las violentament con o index. O inventor d'ista traza de tanyer estió Larry Graham, o baixista d'o grupo Sly and the Family Stone en zaguerías d'os anyos seisanta. Stanley Clarke y Jaco Pastorius, en os anyos 70, levoron ista tecnica a o virtuosismo. Actualment muitos baixistas de renombre fan servir o slap como recurso identificativo, como Flea (d'o grupo Red Hot Chilli Peppers), Les Claypool (d'o grupo Primus), Marcus Miller u Victor Wooten.

Historia[editar | modificar o codigo]

O Precission Bass de Fender

Historicament a función d'o baixo electrico yera feita por o contrabaixo. En os primers conchuntos de jazz yera iste instrumento o que s'encargaba d'as linias de baixo. Ye enta os anyos 1950 cuan s'ideya un instrumento con trastes y amplificato electricament ta substituir o dificultoso contrabaixo.

O primer modelo de baixo electrico producito masivament lo creyó Leo Fender, un conoixito fabricant de guitarras, ya que os intentos d'adhibir pastiellas a os contrabaixos ta amplificar-ne o sonito no funcionaban guaire bien por ixas envueltas. O Precission Bass, o primer d'os modelos de Fender, prencipió a vender-se en 1951, y actualment encara se fabrica (en una versión millorata). O cambeo d'a forma d'o instrumento, d'o contrabaixo a la guitarra, y o feito d'adhibir-ie trastes facioron que iste nuevo instrument fuese muito mas fácil de tanyer (y de transportar) que o contrabaixo.

A partir d'a introducción d'o Fender Precision, atras companyias como Gibson, Danelectro y muitas mas prencipioron a construir instrumentos parellans, que no nomás substituyoron a o contrabaixo sino que, a mas, dioron mas presencia a os baixistas aintro d'o grupo.

Prencipals interpretes[editar | modificar o codigo]

Conrad "Cronos" Land baixista de Venom.

Heavy metal[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]