Sor Juana Inés de la Cruz

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo u sección ha menester d'un wikificato con un formato adecuato a lo manual d'estilo de Biquipedia.
Por favor, edita-lo ta cumplir con ellas. No borres iste aviso dica que no l'haigas feito. Colabora wikificando!

Juana Inés de Asbaje Ramírez de Santillana (San Miguel Nepantla, Nueva Espanya, 12 de noviembre de 1648-Mexico, Nueva Espanya, 17 d'abril de 1695), mas conoixida como que sor Juana Inés d'a Cruz, estió una relichiosa jerónima y escritora novohispana, exponente d'o Sieglo d'Oro d'a literatura en espanyol.

Considerada por muitos como que a decena musa, cautivó a lirica, l'auto sacramental y o teatro, asinas como a prosa. Con muit temprana edat aprendió a leyer y a escribir. Perteneixió a la talle d'Antonio de Toledo y #Salazar, marqués de Mancera y 25.º virrey novohispano. En 1669, por anhelo de conoixencia, ingresó a la vida monastica. Os suyos mas importants mecenas estioron os virreyes De Mancera, o arzobispo virrey Payo Enríquez de Rivera y os marqueses d'a Laguna de Camero Viello, virreyes tamién d'a Nueva Espanya, qui publicoron os dos primers tomos d'as suyas obras en a Espanya peninsular. Gracias a Juan Ignacio María de Castorena Ursúa y Goyeneche, bispe de Yucatán, se conoixe a obra que sor Juana teneba inedita cuan estió condenada a destruir os suyos escritos. Él la publicó en Espanya. Sor Juana murió a causa d'una epidemia o 17 d'abril de 1695 en o Convento de Santo Jerónimo.