Pedro Terol
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Pedro Terol | ||
|---|---|---|
| Información personal | ||
| Nombre | ||
| Embotada | Pedro Sánchez Terol | |
| Naixió | 22 d'octubre de 1909 .svg){kind=small} Oriuela (Provincia d'Alicant, Espanya)
| |
| Murió |  Madrit (Comunidat de Madrit, Espanya)
| |
| Información musical | ||
| Orichen | ||
| Estilo | ||
| Ocupancia | Cantaire (baritono) | |
| Instrumentos | Voz | |
| Tiempo | 1918-1965 | |
| Discograficas | ||
| Relacionau con | ||
| Pachina web | ||
Pedro Terol (nombre artistico de Pedro Sánchez Terol), naixiu d'Oriuela (Provincia d'Alicant, Espanya) o 22 d'octubre de 1909 y muerto en Madrit (Comunidat de Madrit, Espanya) o 19 d'agosto de 2003, estió un cantaire (baritono) d'opera y zarzuela espanyol, activo en o mundo d'a musica y d'o cine espanyols dende que nomás teneba que 9 anyadas dica l'anyo 1965, alto u baixo. Ye l'avuelo d'a cantaire Sonia Terol.
A suya primera actuación como profesional estió con a cantaire chitana de flamenco La Niña de los Peines, a la vegada que treballaba mesmo en una fustería que en un banco, en considerar que la suya carrera musical no abanzaba. Tanimientres, o director d'a oficina bancaria a on treballaba l'escuitó cantar en acompanyado-se d'as teclas d'a suya maquina d'escribir y dende alavez s'adedicó a aduyar-lo en promocionar la suya carrera. Asinas, en a suya localidat natal s'establió la Sociedad Pedro Terol, con a sola misión de financiar-lo y aduyar-le en a suya carrera. Asinás podió aprender solfeyo y recibir clases d'o tenor Ignacio Genovés, y finalment marchó enta Madrit ta recibir-ie clases d'o baritono Ignacio Tabuyo.
En 1927 cantó en publico en Alicant l'Himno d'o País Valencián sin microfono, estando la suya gran presentación a lo publico. Bien luego recibió una beca d'o Círculo de Bellas Artes de Madrit ta enamplar os suyos estudios en Milán, a on estudió con una carta de recomienda d'o cantaire Marcos Redondo ta Rafael Grani y estuydiando dimpués tamién con Giuseppe Russitano. En Mil´ñan tamién fació amistat con Cristóbal Altube y Antonio Cortis.
Debutó (como tenor) en o Teatro Dal Verme en Milán en aviento de 1930 con Tosca, con prou exito, continando con as suyas actuacions en Italia dica que en 1931 li retiroron a suya beca. En tornar en Espanya, substituyó a Emilio Sagi Barba (ya como baritono) en a zarzuela La rosa del azafrán en o Teatro Calderón de Madrit, ta dimpués cantar en Barcelona en Las golondrinas. Bien luego cantó succesivament en cuantas zarzuelas, como La Giralda de José Padilla Sánchez, La tabernera del puerto de Pablo Sorozábal, La violetera de José Padilla u La del manojo de rosas de Pablo Sorazábal. Tamién interpretó en cintas de cine, como en Odio (1933, Richard Harlan), La reina mora (1937, Eusebio Fernández Ardavín), Diego Corrientes (1937, Ignacio F. Iquino).
En rematar a Guerra Civil Espanyola, Pedro Terol formó la suya propia companyía teatral, con a-saber-lo exito y con chiras por toda la peninsula y tamién en l'estranchero, colaborando tamién con Pablo Sorozábal en as suyas composicions de zarzuela. Finalment, a meyaus d'os anyos 1960 anunció la suya retirada d'o teatro, encara que de cabo ta cuan feba bnella aparición en os escenarios. Tanimientres, mas que mas d'adedicaba a la chestión d'un hotel en Alchezira d'o cual yera lo propietario.
A partir d'os anyos 1980 y dica la suya muerte se succedioron os homenaches enta la suya carrera y en l'anyo 1996 lo nombroron Fillo Predilecto d'a suya ciudat natal. Morió por un infarto de miocardio.
