Diocesi romana

De Biquipedia

Un diocesi romana u diocesi civil (en latín, "administración") yera una d'as divisions administrativas de l'Imperio román tardano, encomenzando en a tetrarquía. Formaba un livel de gubierno intermeyo que aplegaba unas quantas provincias y a l'inte yera subordinato a lo prefecto d'o pretorio.

Historia[editar | modificar o codigo]

O emplego d'a parabra diocesi como unidat administrativa amanixió en orient, en as rechions de parla griega. Os distritos de Cibyra, Apamea y Synnada fuoron anyaditos a la provincia de Cilicia en tiempos de Cicerón, que menciona o feito en as suyas cartas familiars (EB 1911). A palabra diocesi, que alavez equivaleba a un distrito p'a recolección d'impuestos, y remataría aplicando-se a lo mesmo territorio.

A diocesi esdevendría formalment una división territorial y administrativa de l'Imperio Román en tiempos d'a tetrarquía, baixo l'emperador Dioclecián. Dividió l'imperio en cuatre partitas, quedando cadaguna d'ixas inicialment dirichidas por un coemperador (un tetrarca). Manimenos, poco dimpués os territorios serían reorganizatos de nuevo.

Pa reducir a posibilidad que amanexesen usurpadors locals a la cadiera imperial,[1] pa facilitar una recaudación d'impuestos y de provisiones más eficient y pa aduyar a fer complir a lei, Dioclecián dobló o numero de provincias dende cincuenta dica quasi cien.[2] As provincias, d'igual traza, quedoron agrupatas en dotze diocesis, cadaguna d'ixas gobernata por un oficial dito o vicarius, que respondeba debant o prefecto d'o pretorio.[3] Beluna d'as divisions provincials habió de ser dividita, y fuoron modificatas u bien a principios de 293 u bien a principios d'o sieglo IV.[4]

Veyer tamién[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Carrié & Rouselle, L'Empire Romain, 678
  2. Como veyemos en a Laterculus Veronensis u en a Lista de Verona, reprodueita por Barnes, New Empire, chs. 12–13 (with corrections in T.D. Barnes, "Emperors, panegyrics, prefects, provinces and palaces (284–317)", Journal of Roman Archaeology 9 (1996): 539–42). Se veiga tamién: Barnes, Constantine and Eusebius, 9; Cascio, "The New State of Diocletian and Constantine" (CAH), 179; Rees, Diocletian and the Tetrarchy, 24–27.
  3. Barnes, Constantine and Eusebius, 9; Rees, Diocletian and the Tetrarchy, 25–26.
  4. Barnes, Constantine and Eusebius, 10.