Descusión:Vitoria d'o Reino Uniu

Contenido de la página no disponible en otros idiomas.
De Biquipedia

En iste caso, igual que con Inacio creigo que podemos escribir Vitor y Vitoria asinas...sin c... L'adaptación grafica prou que sí con as nuevas normas ye de Bitoria a Vitoria. Como son antroponimos han evolucionau y a forma actual ye ista (en atras luengas romances tamién ocurre o mesmo, asinas tenemos o portugués "Inácio" y "Vitória" u o italiano "Vittoria") --Willtron (?) 21:18 26 chun 2010 (UTC)[responder]

No lo veigo asinas. Como Henrique, que cal escrebir-lo con h, u como Hadrián, que cal escrebir-lo con h, u como César, que cal escrebir-lo con c, u como Pavlo, que cal escrebir-lo con v, en iste caso a solución ha d'estar a etimolochica: Victoria, con c. En o caso d'Henrique muitas luengas eliminan a h (castellán "Enrique", catalán "Enric", italián "Enrico") y en o caso d'Hadrián quasi todas as luengas eliminan a h. Si s'aplica o criterio etimolochico puro como dicen as normas de l'Academia, nomás puet estar "Victoria"; en caso contrario, caldría escrebir tamién "vitoria" ta una "vitoria melitar", no aplicando asinas sin de motivos plateros o criterio etimolochico. --Manuel Trujillo Berges 22:42 26 chun 2010 (UTC)[responder]
Pero ye que ye diferent a "victoria" melitar d'o nombre "Vitoria" (encara que tiengan o mesmo orichen)... se suposa, que con os regles nuevos en parti se ye fendo que (en parti) parolas que se prenunciaban de forma vulgar agora se prenuncien "correctament"... por exemplo o tema iste d'as vocalizacions u o tema d'os grupos latinos y demás... asinas que en o caso de "victoria melitar" encara que vulgarment se pueda prenunciar /vitorja/ (ua asinas) con os regles nuevos se tenderá a prenunciar /viktorja/ no?... pero atra cosa diferent de tot son os nombres de personas... yo creigo que s'habrían de deixar tal y como han evolucionato... una cosa ye anyadir una "h" u cambeyar "b" por "v" u "z" por "c" como en os casos que dices, ixo son nomás qüestions graficas, ye diferent de tot... pero anyadir una letra que cambeye a pronunciación ye cambeyar o nombre,... en aragonés ye "Vitor" y "Vitoria", pero no pas "Victoria"... ye una latinización, que en nombres estoi que no s'ha de fer, o nombre en aragonés perdió ixa "c" y prou, no ye una qüestión de grafía, ni tampoco ye o mesmo un antroponimo que un cultismo... ye o mesmo que lo que deciba "Inacio" no ye o mesmo que "Ignacio" :-S... Yo proposo que en antroponimos y antroponimos nomás s'ha de fer una adaptación grafica, pero no una relatinización con grupos cultos y historias d'ixas (con excepcions, igual un nombre d'una persona meyeval u antiga sí, pero no como nombre actual)... sino, siguiendo criterios etimolochicos tamién caldría meter "Agnés" siempre por "Ainés"...no sé, yo en istos casos respetaría a evolución d'os antroponimos aragoneses, ye que ta bellas cosas entiendo lo d'a etimolochía, pero en atras ya se me fa prou rarizo! --Willtron (?) 23:05 26 chun 2010 (UTC)[responder]
Dificil questión, yo no se que pensar, pero bi ha nombres propios que son cultismos o semicultismos, como Benedet/Benedit y no se como s'habrán d'escribir. Miraré o d'as relatinizacions en o libro de Lausberg a veyer que dicen.--EBRO 23:11 26 chun 2010 (UTC)[responder]
Sí, ye difícil. O caso d'o sustantivo "victoria" sería un cultismo. Sin d'embargo, o nombre propio, siempre lo he sentiu como Vítor, Vitoria. Ixa solución podría venir dende o castellano vulgar (refusable), pero tamién podría estar evolución patrimonial (si ixe nombre heba estau emplegau en os tiempos de más d'antes). Caldría mirar as fuents meyevals, encara que yo me decantaría más agora por deixar-lo como ye.--Juan Pablo 23:57 28 chun 2010 (UTC)[responder]