Descusión:Trobaire

Contenido de la página no disponible en otros idiomas.
De Biquipedia

Me se fa estranio esto de trobaire. Si que existe en catalán, pero en o títol posan trobador, a l'egual que en a wiki occitana, feito que sorprende porque en teoría o sufixo -aire ye un occitanismo y cabría esperar de trobar-lo con esta radiz. Nunca no he visto escrito ni trobador ni trobaire en aragonés meyeval (pero puet existir), y no lo veigo en o endice de vocables. S'habría de veyer a fuent d'a parola, si ye una adaptación moderna con o sufixo -aire < -ATORE, lo habríanos d'indicar, que no totas as adaptacions con -aire creigo que son afortunatas, belunas como secretaire creigo que son nagoradas puras y duras, que en latín ye con -ARIUS. En o principal texto que foi servir pa trobar a terminolochía musical no veigo ni trobaire ni trobador [1].--EBRO 10:29 13 oct 2011 (UTC)[responder]

Yo lo he visto asinas escrito, prou que sí en neo-aragonés, me suposo que será una adaptación moderna. --Willtron (?) 11:27 13 oct 2011 (UTC)[responder]
Si, ya suposaba que yera por ixo. Tecnicament sin tener documentación d'un uso en as parlas altoaragonesas u textos meyevals tampoco sabemos si se dice trobador u trobaire, ye que me se fa estranio veyer que ni en a wiki occitana ni catalana lo tiengan de títol, yo por o principio d'interpolación con totas as luengas vicinas escribiría trobador, pero ye que en catalán si que he visto que existe trobaire, suposo que en catalán coloquial. N'este caso creigo que provisionalment se puet deixar asinas, pero en atros casos de -aire como secretaire, ferroviyaire y cosas que he visto escribir a los ligallers d'os anyos 80 mos lo hemos de planteyar, que creigo que en neoaragonés han cheneralizau muito fer parolas con -aire, y en l'aragonés enciclopedico no se deberían fer adaptacions improvisatas sin dimpués decir que en son, como fan os nagorians y transmiten a l'aragonés urbán.--EBRO 12:19 13 oct 2011 (UTC)[responder]
He visto agora trobador en un contexto que no se si significa o que semos charrando, ye en "La Grant Cronica d'Espanya" quan charran de Sertorio:
nos somos bie(n) e(n)formados de t(us) costumb(r)es daq(ue)llos qui han faulado co(n)tu. & dize se q(ue) nu(n)q(u)a aleg(r)ia ni miedo senyoreo a s(er)torio. & e(n)la p(ro)sp(er)idat cuerdam(en)t se passaua. & d(e)la adu(er)sitat no(n) se guardaua & por (com)bat(er) subitam(en)t nu(n)ca capita(n) no fue mas ardido del & e(n) maliçia de guerra. & por yr por caminos malos & por yr ayna. & por deçibimie(n)tos era trobador & maestro & mucho diestro. & e(n) faz(er) graçias a ho(m)bre qui fiziesse algu(n)a ardideza / era muyt curial / e(n) punir era piadoso.

--EBRO 12:32 13 oct 2011 (UTC)[responder]