Descusión:Sant Inacio de Loyola

Contenido de la página no disponible en otros idiomas.
De Biquipedia

Por qué "Ignacio" si o nombre actual en aragonés ye "Inacio"? En o caso d'os nombres propios no son parolas patrimonials?? Yo estoi que no s'han de cambeyar... ye igual que o Vico d'a Madalena...no "Magdalena"... si ixas "g"s en aragonés no existen no s'han de meter no? Por eixemplo pt:Inácio de Loyola, eu:San Inazio, en portugués pasa o mesmo con María Madalena, pero meten os suyos antroponimos, no los latinizan --Willtron (?) 14:38 6 abr 2010 (UTC)[responder]

Si, igual estió un exceso de zelo latinizant quan yéranos con as listas de cambios. Ye claro que s'ha de posar o nombre patrimonial. Atra cosa ye si Inacio ye patrimonial, cosa que ye posible y concuerda con a evolución: magdalena>madalena. Sería bueno trobar una fuent escrita, pero en tot caso, a pronuncia en aragonés y en castellano d'Aragón ye platera de tot: "Inacio"/"Inacia".--Juan Pablo 17:25 6 abr 2010 (UTC)[responder]
Estoy que Ignacio en aragonés por vía patrimonial sería Innacio (aragonés arcaico preliterario con una n cheminata que en quedan repuis en Belsetán) e dimpués Inyacio (que no existe en garra puesto). Si Inacio estase patrimonial en bellas zonas d'o Sobrarbe tendríanos Inacio por simplificación tardana d'a -nn- cheminata y en muitas atras zonas sería Inyacio como con a parabra Canabla. Atro feito intresant y paralelo son as palabras con -nd- en latín tipo Barannato (Belsetán) y Baranato (En Tellán) que en atros puestos tienen -nd- talment recompuesto. No se si a forma tradicional d'este antroponimo ye Eneco u Enego d'os textos meyevals e que se troba tamién en griego.--EBRO 08:30 7 abr 2010 (UTC)[responder]
Sí, Ebro, Ignatius, Eneco u Iñigo tienen o mesmo orichen. Sin d'embargo, agora se consideran como nombres deseparatos de raso, como Jaime / Santiago / Jacobo. --Manuel Trujillo Berges 08:52 7 abr 2010 (UTC)[responder]
N'este caso a forma patrinomial remataría en -azo y a evolución sería Ignatiu(m) > Ignatio > Innazo > Inyazo. A evolución d'a rematanza -atiu en aragonés ye -azo. Paralelo ye o de -entia > -ienza, -antia > -anza. Os casos de parabras como sciencia, naixencia, conoixencia, herencio creigo que son formas semicultas u cultas introducitas dende o luengache culto u retardatas en a suya evolución por influyencia d'o luengache churidico u relichioso. Suposo que Ignacio ye un antroponimo culto (as forma populars serían os antroponimos actualment consideratos diferents Eneco/Inyigo, con atra rematanza) y que s'habría d'escribir Ignacio.--EBRO 10:09 7 abr 2010 (UTC)[responder]