Descusión:Iaccetans

Contenido de la página no disponible en otros idiomas.
De Biquipedia

D'alcuerdo con o que dicié en a discusión Adchuste d'ARN, creigo que a forma adaptata en aragonés sería Chacetans, igual que por vía culta tenemos chóven y atras formas que nusatros adaptamos, adchacent, adchectivo, subchuntivo, prochecto, trachectoria, etc..., que tamién adaptan os de l'academia. Adaptar IA > ya responde millor a la fonetica d'o castellán, que teneban o burgalés como dialecto meyeval dominant on ge > ie. Hemos de veyer que desambiguación femos pa no entrar en solapamiento con os actuals habitants de Chaca. Por cierto que será d'o mesmo tipo que una desambiguación de ligurs u venetos.--EBRO 16:26 31 may 2010 (UTC)[responder]

En iste caso no sé si soi d'alcuerdo, porque o nombre d'iste grupo ye eponimo d'a suya ciudat, que ye Iacca y no Chaca, que ye o nombre muderno d'a localidat. Mesmo creigo que podría estar iaccetans u iacetans. A traza d'adaptar sería como ta laietans u layetans: en catalán s'emplega con "i", en castellán con "y". --Manuel Trujillo Berges 17:53 31 may 2010 (UTC)[responder]
A qüestión de fundo ye pareixida á la que tenébenos con l'«adchuste», anque no ye igual. En iste caso el que tenemos ye un termino adaptau dende o latín d'a epoca de Plinio (suposo), en a que se mienta la ciudat como IACCA (prenunciau «yáka») y o nombre d'os suyos pobladors iaccaetani («yaketáni», que á demés concuerda con o griego y con o nombre d'a ciudat) y no pas iacetani (que en latín se prenunciaría «yachetáni») que me pareix que, u talmente podese estar un error ortografico d'o cronista orichinal u se tracta d'una modificación en as transcripcions modernas. Si pretendemos adaptar en a fonetica aragonesa muderna o termino orichinal latín, l'habrinos de fer como yaquetans, de «iaccaetani», creigo yo, millor que no como yacetans ni chacetans que serían as hipoteticas evolucions de «iacetani» que ya tos digo que yo creo que ye una forma erronia. O caso d'o castellano «jacetanos» (que ye, malurosamente, a sola referencia que tenemos) me temo que ye un caso de semi-adaptación, en a que ta estar correctos y fer una adaptación plena, a J inicial ye plausible (per o mesmo mecanismo que en aragonés da «choven» y daría cha- en iste caso) pero parte d'a forma con -C- (ch) per cuentas d'a forma con -CC- (k), y habrían d'haber reconstruito «jaquetanos» millor que no «jacetanos». Ye verdat el que diz EBRO, que en aragonés o grupo I semivocal + vocal plena d'o latín (¿yod le deciban?) tiene tendencia á dar Ch- (Chaca á partir de «Iacca», choven á partir de «iuven», chusto á partir de «iustus», etc...), alavetz yo vería tamién plausible adaptar-lo como chaquetans, anque no tos sé decir qual prefiero; si «chaquetans» u «yaquetans» (per o tema de que chaquetans recorda, incidentalment, á «chaqueta»), pero en qualsiquier caso yo sacaría a C perque estoi que ye una error que s'introdució ta l'acunyación d'o termino castellano y fariamos mal feito en calcando-la. --Lascorz (Quiers cosa?) 20:55 1 chun 2010 (UTC)[responder]
No heba parau cuenta en a c/k que comentas, en mirar nomás a letra inicial. Y ye verdat, en a qüestión d'a k tiens toda la razón. Iste tipo de problemas los trobaremos á sobén en fer articlos de pueblos antigos (agora mesmo pensaba en os yutos/chutos que en bell articlo metí yutos y no m'alcuerdo d'á on) y estoi que a millor manera ye a de respectar o millor posible a grafía latina si no se conoix denguna adaptación en aragonés. Por ixo ta yo ye millor iaquetans que yaquetans y iste millor que chacetans u chaquetans. --Manuel Trujillo Berges 22:16 1 chun 2010 (UTC)[responder]
Bueno, en iste caso sí que conoixemos una adaptación en aragonés conforme con as tendencias evolutivas cheneralizadas en a luenga: Chaquetans sería la propia. En ixa parte sí que ye o mesmo caso que en «adchuste»; un grupo yod inicial que en a fonetica de l'idioma aragonés siempre ha gosau dar ch-. Alavetz, yaquetans/iaquetans sería una forma influida per o castellano, no plenament aragonesa, perque o caso ye que en istes casos l'aragonés no gosa tender ni á una cosa ni á l'altra, y tiene una solución propia que ye la CH- inicial: chaquetans. Pero claro, o problema ye a cacofonía... se gosa pareixer masiau á «chaqueta», jeje. El que yo no quiero decidir agora ye si hemos de mirar más por a fonetica ortodoxa y fer una adaptación que mos reporte bell problema perque bell lector la veiga masiau extranya... u optar per a estetica d'una solución que no siga plenament adaptada como yaquetans/iaquetans (si optásenos per deixar-ie a ja- inicial, alavetz sí que pienso que no tenemos garra referencia de como escribir-la, si con Y u con I). Pero vamos, que per més correcta, yo estoi que chaquetans. --Lascorz (Quiers cosa?) 23:10 1 chun 2010 (UTC)[responder]
Agora trobo que si se remonta a Iacca s'habría d'escribir -cqu- u -qu-. Escribir-lo con y no lo faría, a cuestión sería si adaptar-lo con cha (como totz os cultismos y como yo proposé), u dixar a grafía antiga con Ia, car a diferencia d'os cultismos ye un chentilicio feito a partir d'un toponimo de fa 2000 anyatas.--EBRO 07:55 2 chun 2010 (UTC)[responder]