Cuniestra
![]() |
Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla. |

Una cuniestra, cuniastra, cunyestra, conchesta u conchestra[1] ye una zona en a montanya, por eixemplo en un clotau, a on s'acumulan grans masas de nieu[2] Etimolochicament proviene d'o verbo latino congero que significa "acumular".[3]
Istas zonas quedan protechidas, de manera que o viento i envolturna a nieu. En as cuniestras, mientres as turmentas de nieu se i acuniestran gordarias muit grans de nieu.
Pueden mesmo cubrir bells obstaclos y tornar-se periglosos por o suyo peso u por meter en periglo a circulación y atras actividatz humanas.
Formación[editar | modificar o codigo]
A formación de cuniestras pende no nomás d'a nieu en o suelo, d'a que caye y d'a portiada por o viento, sino tamién d'a temperatura y d'os tipos d'as pelocanas.[4] En efecto, una nieu muit densa u muit compactada será muit dificil de deseparar y alzar. Con temperaturas muit fredas, o viento devanta a capa superficial ta formar cuniestras mientre un cierto tiempo, pero a compactación puet creyar una crosta superficial encara más dificil d'erosionar. Quan a temperatura ye amán d'o punto de fusión as pelocanas absorben más vapor d'augua de l'aire circumdant cosa que aumenta a suya masa y a suya resistencia a o viento. Quan a temperatura plega u sobrepuya 0 °C a nieu se regala parcialment cosa que fa aumentar a suya densitat y aumenta a suya cohesión fendo imposible a suya devantada.
Referències[editar | modificar o codigo]
- ↑ (an) Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Octubre de 2022.
- ↑ (fr) Le grand dictionnaire. Office québécois de la langue française
- ↑ (fr) Dictionnaire latin-français de Félix Gaffiot (1934)
- ↑ (fr) De mm à cm... Étude des rapports neige/eau liquide au Québec. Note technique. Ivan Dubé (Service météorologique du Canada - Région du Québec). UCAR. Marzo de 2003