Alfarería
L'alfarería ye l'obchecto u conchunto d'obchectos, como ollas, cantaros, charras, u cazuelas, feitas de tierra archilosa treballata cuan se mulla y masata, y dimpués cocita. A manca d'esmaltes y vernices, asinas como lo tipo de tierra, a coloración royenca que li dan, dimpués d'a cocción, os derivatos d'o fierro y, sobretot, o destín a l'uso domestico, en fan una categoría especial adintro d'a ceramica.
L'alfarería en Aragón
[editar | modificar o codigo]Ya dende tiempos d'o Neolitico ha tenito importancia l'alfarería en o nuestro país. O sistema de treballo dende allora no ha cambiato guaire.
Entre as localidaz a on que tenió importancia y se troban hue museus adedicatos a l'alfarería destacan:
- O Museu d'alfarería de Nabal, en Nabal, chicota localidat d'o Semontano de Balbastro. O museu se troba situato en l'antigo taller d'un alfarero que en morir remató con a tradición alfarera en a localidat. Se i pueden veyer as diferents cambras d'a casa a on viviba y treballaba l'artesano, con panels que mos amuestran o suyo modo de vida.
- O Museu d'alfarería Santa Cruz de Moncayo con numeroras piezas d'alfarería tanto d'a comarca como d'a resta d'Aragón. A planta inferior d'o museu ye a mas un taller ta aprender a treballar con o bardo.
- O Museu d'alfarería tradicional de Moriello de Tou, con mas de 300 piezas tien una sobrebuena colección de obras de tot Aragón. A mas se i pueden veyer tamién fotos d'artesanos y as suyas obras.
Vinclos externos
[editar | modificar o codigo]
Se veigan as imáchens de Commons sobre l'alfarería.- (es) Aragón, tierra de alfareros.
