Ir al contenido

Christlich-Demokratische Union Deutschlands (RDA)

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Christlich-Demokratische Union Deutschlands
Datos chenerals
Líder
Periodo {{{periodo}}}
Establiu 26 de chunio de 1945
Desaparición Octubre de 1990 [1]
Seu Berlín Este
Ideolochía 1945-1952; 1989-1990: Democracia cristiana, conservadurismo
1952-1989: Socialismo cristiano, socialismo
Colors Azul
Ambito politico
Estau Republica Democratica d'Alemanya
País {{{país}}}
Comunidat autonoma {{{ccaa}}}
Rechión {{{rechión}}}
Coalición de {{{coalición}}}
Afillatura europea
Afillatura internacional
Partiu politico {{{partiu}}}
Chovenalla
Web

A Christlich-Demokratische Union Deutschlands (por as suyas siglas CDU, en aragonés Unión Democrata Cristiana d'Alemanya) estió un partiu politico partiu politico d'a Republica Democratica Alemana fundau o 26 de chunio de 1945. Formó parte d'o Frent Nacional chunto a o Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED) dica 1989. En os anyos 80 plegó a tener en o suyo seno dica 140.000 militants.[2]

Dimpués d'a caita d'o muro de Berlín, en as eleccions d'o 18 de marzo de 1990 acudió chunto a la CDU occidental y dimpués d'a Reunificación alemana en octubre d'ixe anyo, toz dos partius acaboron unindo-se.

O periodico oficial d'o partiu yera Neue Zeit (en aragonés: Nuevo Tiempo), publicau por Union Verlag.[3]

Historia

[editar | modificar o codigo]

A CDU yera compuesta primordialment de cristianos de clase meya, que oficialment emparaban o socialismo dimpués d'o VI Congreso, celebrau en octubre de 1952. O Congreso aprebó a linia d'o realismo cristiano y declaró a la CDU un partiu socialista, sin garra clase de limitacions, en parolas d'o suyo president Otto Nuschke.

En as 22 Tesis sobre o realismo cristiano a CDU aspiraba a participar en a "reorganización socialista d'a sociedat" (1951). Enfatizaba a "realización eixemplar" d'as ensenyanzas de Karl Marx pa "construir un orden social nuevo y millor en a URSS", declaraba que o socialismo ofriba a millor oportunidat pa la realización de las demandas de Cristo y pa exercitar a cristiandat practica. O programa tamién esfendeba l'emparo d'os democristianos a o paper dirichent d'a clase treballadera en o establimiento d'o socialismo, un desembolique que a CDU consideraba dende o suyo VI Congreso como "historicament necesario y consistent".

D'os aproximadament 200.000 militants que i heba en 1947, tres anyos dimpués una cuatrena parte d'éls yeran estaus feitos fuera, excluius u heban fuyiu enta l'Alemanya occidental.[4] S'aconsiguió a fuga d'o exodo en marzo de 1953, cuan 691 miembros d'a CDU fuyioron enta Occident. Manimenos isto, a mayor parte d'os liders, militants y seguidors d'o partiu se mantenioron en un gran numero.[5] Pa os anyos 80 a CDU teneba en o suyo seno 140.000 militants.[2]

Imachen d'o XV Congreso d'a CDU, celebrau en Dresde en 1982.

A CDU s'oposó en mas d'una ocasión [cita requerida] a o SET en relación a las propuestas d'o gubierno en a Camera d'o Pueblo. Una d'as desavenencias mas notables tenió puesto en a sesión d'o 9 de marzo de 1972, cuan 14 deputaus d'a CDU votoron en contra y 8 s'abstenioron en a votación d'a lei sobre l'aborto.

En os anyos 50 o lider d'a CDU estió Otto Nuschke, un antigo dirichent d'o Partiu Democratico Alemán entre a Republica de Weimar, estreito aliau d'os comunistas. Dimpués d'a muerte de Nuschke, le succedió August Bach entre un curto periodo, dica que en 1966 Gerald Götting estió triau president. Antes ya heba estau secretario cheneral. O mesmo Götting estió triau President d'o Parlamento entre os anyos 70. Götting remanió como president y aliau d'o gubierno de Erich Honecker dica que iste estió reemplazau por Egon Krenz en octubre de 1989. O 2 de noviembre de 1989 Götting estió cesau por os reformistas partidarios d'a reunificación. En aviento estió substituiu por Lothar de Maizière, un avogau y vicepresident d'o Sinodo d'a Ilesia Evanchelica en a RDA. En aquel momento a CDU cesó (y dimpués fació fuera) a os suyos prencipals dirichents y renunció a o socialismo.

O 18 de marzo de 1990 a CDU y os suyos aliaus ganoron as eleccions a la Camera d'o Pueblo, con un 40,8% d'os votos, estando triau Lothar de Maizière como Primer Ministro d'a RDA. De vez que a reunificación alemana, a CDU s'integró en a CDU occidental en octubre d'ixe mesmo anyo.[6] Procedent de Dispertar Democratico, un chicot partiu surtiu de las protestas de 1989, una choven Angela Merkel militó entre uns meses en a CDU y estió a portavoz adchunta d'o primer gubierno democratico d'a RDA endrezau por o tamién democratacristiano Lothar de Maizière.[7][8]

Congresos d'o partiu

[editar | modificar o codigo]
Congreso extraordinario d'a CDU en aviento de 1989, entre o cual o partiu abandonó os suyos plantiamientos socialistas.
Edición Duración Puesto decelebración


I Congreso 15 - 17 de chunyo de 1946 Berlín
II Congreso 6 - 8 de setiembre de 1947 Berlín
III Congreso 18 - 20 de setiembre de 1948 Érfurt
IV Congreso 12 - 13 de noviembre de 1949 Leipzig
V Congreso 15 - 17 de setiembre de 1950 Berlín
VI Congreso 16 - 18 d'octubre de 1952 Berlín
VII Congreso 21 - 25 de setiembre de 1954 Weimar
VIII Congreso 12 - 15 de setiembre de 1956 Weimar
IX Congreso 30 de setiembre - 3 d'octubre de 1958 Dresde
X Congreso 22 - 25 de chunyo de 1960 Érfurt
XI Congreso 30 de setiembre - 3 d'octubre de 1964 Érfurt
XII Congreso 2 - 5 d'octubre de 1968 Érfurt
XIII Congreso 11 - 13 d'octubre de 1972 Érfurt
XIV Congreso 12 - 14 d'octubre de 1977 Dresde
XV Congreso 13 - 15 d'octubre de 1982 Dresde
XVI Congreso 14 - 16 d'octubre de 1987 Dresde
XVII Congreso 15 - 16 d'aviento de 1989 Berlín

Organización interna

[editar | modificar o codigo]
Exterior de l'edificio de Neue Zeit, vista zaguera, con o muro de Berlín en o frent, 1984.

Presidents

[editar | modificar o codigo]
Andreas Hermes 1945
Jakob Kaiser 1945–1947
Otto Nuschke 1948–1957
August Bach 1957–1966
Gerald Götting 1966–1989
Wolfgang Heyl 1989 (interino)
Lothar de Maizière 1989–1990

Secretarios chenerals

[editar | modificar o codigo]
Georg Dertinger 1946–1949
Gerald Götting 1949–1966
Martin Kirchner 1989–1990

Resultaus electorals

[editar | modificar o codigo]
Anyo # de votos


 % de votos


 # d'escanyos obtenius


 +/–
1990 4 710 598 40.8 111link=|alt=Crecimiento|11x11px

Se veiga tamién

[editar | modificar o codigo]
  • Gubierno y politica d'a Republica Democratica Alemana
  • Historia d'a Republica Democratica Alemana
  • Frent Nacional de l'Alemanya Democratica

Referencias

[editar | modificar o codigo]
  1. ↑ Fusionato con a Unión Democrata Cristiana.
  2. ↑ 2,0 2,1 Dirk Jurich (2006); Staatssozialismus und gesellschaftliche Differenzierung: eine empirische Studie, LIT Verlag Münster, pág. 31
  3. ↑ OCLC WorldCat
  4. ↑ Ehrhart Neubert (2002); Ein politischer Zweikampf in Deutschland, Freiburg, ISBN 3-451-28016-7, pp. 36-37
  5. ↑ Michael Richter und Martin Rißmann (1995); Die Ost-CDU, Köln, pp. 403-405
  6. ↑ "Sonntag,der 18. März 1990". http://www.chronikderwende.de/wendepunkte/wendepunkte_jsp/key=wp18.3.1990.html. 
  7. ↑ Ardoz, María Laura (15 de septiembre de 2013).
  8. ↑ Gerd Langguth (2005); Angela Merkel, Munich: dtv, pp. 112–137
Obteniu de "https://an.wikipedia.org/w/index.php?title=Christlich-Demokratische_Union_Deutschlands_(RDA)&oldid=2152784"