Rito hispano-visigotico
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
O rito hispano-visigotico u rito mozarabe ye a liturchia que desembolicó a Ilesia Catolica en o sieglo VI en ixas envueltas d'o reino visigodo de Toledo, que duró dica o sieglo XI cuan lo substituyoron por o rito romano. Ye a liturchia d'a Ilesia Espanyola Reformata Episcopal (anglicana).[1]
Resistencia contra o rito romano[editar | modificar o codigo]
A mitat d'o sieglo XI, o rito mozarabe empecipia a retacular debant o rito romano. Os reis de Navarra, Leyón y Castiella favoreixen a entrata de monches que siguen a regla de Sant Benedet y que siguen as tesis reformistas d'os papas Urbán II y Gregorio VII. A normalización d'a liturchia romana debant a liturchia hispanica encomienza en os dictatos d'o Concilio de Coyanza (1050), en o que se permite a seus y abadías prener o canon romano. A resistencia d'o clero local ye prou gran, pero a situación se fa pior con Alifonso VI de Leyón y Castiella. En 1080 convoca un concilio cheneral de los suyos reinos en Burgos, y declaró oficialment l'abolición d'a liturchia mozarabe y a suya substitución por a romana.
O rito mozarabe se mantenió d'astí entadebant només que en as comunidaz cristianas baixo dominio musulmán, encara que en decadencia.
Referencias[editar | modificar o codigo]
|
Iste articlo ye un borrador. Enamplando-lo aduyarás a amillorar a Biquipedia. |