Idioma scita
Scita | ||
---|---|---|
Atras denominacions: | {{{atrasdenominacions}}} | |
Parlau en: | Scitia | |
Rechión: | {{{territorios}}} | |
Etnia: | {{{pueblo}}} | |
Parladors: | Amortada | |
Posición: | {{{clasificación}}} (Ethnologue 1996) | |
Filiación chenetica: | Indo-europeas Indo-irania |
|
Estatus oficial
| ||
Oficial en: | Garra país | |
Luenga propia de: | {{{propia}}} | |
Reconoixiu en: | {{{reconoixiu}}} | |
Regulau por: | Sin de regulación | |
Codigos
| ||
ISO 639-1 | - | |
ISO 639-2 | - | |
ISO 639-3 | {{{iso3}}} | |
SIL | - | |
![]() Aria de distribución en narancha
|
O scita estió una luenga indo-irania d'o grupo indo-europeu charrata por os scitas, que en o sieglo V aC habitaban territorios d'as actuals Ucraína y Rusia. No bi n'ha textos y a sola conoixencia que en tenemos son antroponimos y toponimos.
Debant os pocos datos bells autors consideran as luengas d'os scitas y d'os sarmatas y atros pueblos como diferents fases en o desembolique d'una mesma luenga u branca linguistica dentro d'as luengas iranias; atra opción ye considerar-las totas como luengas con un orichen común dentro d'ixa branca.