Diferencia entre revisiones de «Fusión nucleyar»
m robot Añadido: af, ast, bn, cy, eu, gl, hi, ht, la, lv, mk, pnb, ro, sh, ta, th |
m Robot: Reemplazo automático de texto (- cuan + quan ) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Grafía_87}} |
{{Grafía_87}} |
||
[[Imachen:D-T fusion.svg|thumb|230px|Fusión nucleyar de tipo [[deuterio]]-[[tritio]] '''(D-T)''']] |
[[Imachen:D-T fusion.svg|thumb|230px|Fusión nucleyar de tipo [[deuterio]]-[[tritio]] '''(D-T)''']] |
||
En [[fesica]] y [[quimica]], a '''fusión nucleyar''' u '''nucliar''' ye o prozeso por o que dos [[nuclio atomico|nuclios atomicos]] s'aunen ta fer parte d'uno nuebo con mayor [[peso atomico]]. No s'ha de trafucar con a mena d'azident d'as zentrals nucleyars denominada "[[fusión d'o nuclio]]", que fa referencia ta |
En [[fesica]] y [[quimica]], a '''fusión nucleyar''' u '''nucliar''' ye o prozeso por o que dos [[nuclio atomico|nuclios atomicos]] s'aunen ta fer parte d'uno nuebo con mayor [[peso atomico]]. No s'ha de trafucar con a mena d'azident d'as zentrals nucleyars denominada "[[fusión d'o nuclio]]", que fa referencia ta quan a parte más "interna" (nuclio) d'o [[reactor nucleyar]] se funde, ye dezir se regala, como resultau d'a perda d'o suyo control y refricherazión. |
||
O nuebo nuclio tien una [[masa relatibista|masa]] menor que a suma d'as masas d'os dos nuclios fusionaus. Ixa esferenzia de masa ye [[librada]] en forma d'[[enerchía]]. A enerchía que se libra ye diferent en funzión d'os nuclios que s'aunen y d'o produto d'a [[reazión]]. A cantidat d'enerchía librada ye dada por a fórmula ''[[E = mc²]]'', an ''m'' ye a esferenzia de masa obserbada en o sistema (ye dezir, a esferenzia entre a masa dimpués d'a fusión y a masa antes d'as mesma) y "c" ye a [[belozidat de propagazión d'a luz]] en o buedo (300.000 km/s). |
O nuebo nuclio tien una [[masa relatibista|masa]] menor que a suma d'as masas d'os dos nuclios fusionaus. Ixa esferenzia de masa ye [[librada]] en forma d'[[enerchía]]. A enerchía que se libra ye diferent en funzión d'os nuclios que s'aunen y d'o produto d'a [[reazión]]. A cantidat d'enerchía librada ye dada por a fórmula ''[[E = mc²]]'', an ''m'' ye a esferenzia de masa obserbada en o sistema (ye dezir, a esferenzia entre a masa dimpués d'a fusión y a masa antes d'as mesma) y "c" ye a [[belozidat de propagazión d'a luz]] en o buedo (300.000 km/s). |
||
Versión d'o 13:00 19 oct 2010
En fesica y quimica, a fusión nucleyar u nucliar ye o prozeso por o que dos nuclios atomicos s'aunen ta fer parte d'uno nuebo con mayor peso atomico. No s'ha de trafucar con a mena d'azident d'as zentrals nucleyars denominada "fusión d'o nuclio", que fa referencia ta quan a parte más "interna" (nuclio) d'o reactor nucleyar se funde, ye dezir se regala, como resultau d'a perda d'o suyo control y refricherazión.
O nuebo nuclio tien una masa menor que a suma d'as masas d'os dos nuclios fusionaus. Ixa esferenzia de masa ye librada en forma d'enerchía. A enerchía que se libra ye diferent en funzión d'os nuclios que s'aunen y d'o produto d'a reazión. A cantidat d'enerchía librada ye dada por a fórmula E = mc², an m ye a esferenzia de masa obserbada en o sistema (ye dezir, a esferenzia entre a masa dimpués d'a fusión y a masa antes d'as mesma) y "c" ye a belozidat de propagazión d'a luz en o buedo (300.000 km/s).
Os nuclios atomicos tienden a repeler-se porque son cargaus positibament, de traza que contra más amanaus sigan más fortal será a fuerza repulsiba. Pero tamién esayeix unatro prozeso: bi ha fuerzas nucleyars d'atrazión que son muit formals en distanzias muit chicotas. Isto fa que a fusión nomás se pueda dar en condizions de temperatura y presión muit grans que premitan compensar a fuerza de repulsión. A temperatura elebada fa que aumente l'achitazión termica d'os nuclios, o que los puede lebar a lo efecto túnel. Ta que isto escayeixca s'amenistan temperaturas de l'oren de millons de kelvins. O mesmo efecto se puet produzir si a presión sobre os nuclios ye muit gran, aforzando-los a estar muit amanaus.
As nezesidaz menimas ta produzir a fusión se dizen Criterios de Lawson, y son criterios de densidat ionica y tiempo menimo de confinamiento nezesario.
A reazión de fusión más senzilla (ye dezir, a que requiere menos enerchía) ye a d'o deuterio y o tritio que se fusionan fendo elio.
A fusión nucleyar ye tamién o prozeso que se produz en as estrelas y que fa que brilen. Tamién ye uno d'os prozesos d'a bomba d'idrochén. Contrariament a la fisión nucleyar, no se ha puesto fer serbir a fusión nucleyar como meyo rentable d'obtener enerchía (ye dezir, que güé, a enercía que amenista o prozeso ye más gran que a obtenida por a fusión), encara que s'está imbestigando asabelo en ixa endrezera.
