Diferencia entre revisiones de «Oclusivas xordas intervocalicas»
m Oclusibas xordas intervocalicas tresladada á Oclusibas xordas interbocalicas: ops |
os nombres d'as luengas no s'esciben en mayusclas como en l'anglés... |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | As '''oclusibas xordas interbocalicas''' son a P, T, K, fonemas xordos y oclusibos que esistiban en [[latín]]. En muitas zonas de l'imperio oczidental teneban tendenzia a sonorizar dando B, D, G. En [[rumano]] y dialeutos italians meridionals se conserban xordas. En [[gallego|gallaico]]-[[portugués]], Astur-lionés, [[castellán]], [[oczitán]], [[franzés]], [[francoprobenzal]] y dialeutos noritalicos sonorizan y se creye que ye por sustrato zelta. As lenguas zeltas actuals tienen como carauteristica a sonorizazión d'estos fonemas indouropeyos. |
||
== Oclusibas xordas interbocalicas == |
|||
⚫ | L'[[aragonés]] y o [[gascón]] encara que sigan en Europa Oczidental tienen resistenzia a la sonorización y conserban muitos casos de xordas interbocalicas latinas. Se sabe que esistiban más casos en a Edat meya. A sonorización en elementos romanzes dentro de testos latinos de a epoca de [[Remiro I]] se produziba en poquez casos, pero en testos de a epoca d'[[Alifonso I d'Aragón|Alifonso I]] se produziba en a más gran parte de os casos, y mesmo casos de ipercorreuzión. Se creye que a resistenzia a la sonorizazión ye por sustrato basco-aquitano. |
||
⚫ | As P, T, K |
||
⚫ | |||
⚫ | L'aragonés y o gascón encara que sigan en Europa Oczidental tienen resistenzia a la sonorización y conserban muitos casos de xordas interbocalicas latinas. Se sabe que esistiban más casos en a Edat meya. A sonorización en elementos romanzes dentro de testos latinos de a epoca de |
||
⚫ | |||
[[Categoría:Lingüistica]] |
[[Categoría:Lingüistica]] |
Versión d'o 09:42 17 may 2007
As oclusibas xordas interbocalicas son a P, T, K, fonemas xordos y oclusibos que esistiban en latín. En muitas zonas de l'imperio oczidental teneban tendenzia a sonorizar dando B, D, G. En rumano y dialeutos italians meridionals se conserban xordas. En gallaico-portugués, Astur-lionés, castellán, oczitán, franzés, francoprobenzal y dialeutos noritalicos sonorizan y se creye que ye por sustrato zelta. As lenguas zeltas actuals tienen como carauteristica a sonorizazión d'estos fonemas indouropeyos.
L'aragonés y o gascón encara que sigan en Europa Oczidental tienen resistenzia a la sonorización y conserban muitos casos de xordas interbocalicas latinas. Se sabe que esistiban más casos en a Edat meya. A sonorización en elementos romanzes dentro de testos latinos de a epoca de Remiro I se produziba en poquez casos, pero en testos de a epoca d'Alifonso I se produziba en a más gran parte de os casos, y mesmo casos de ipercorreuzión. Se creye que a resistenzia a la sonorizazión ye por sustrato basco-aquitano.
Esistiba tamién resistenzia á a sonorizazión en bels dialeutos mozarabes, como o mozarabe lebantino, y o castellán prene d'este a palabra horchata, (que tiene orichen parellano con orzuelo y con l'aragonés ordio/güerdio). En este caso se puede pensar en sustrato ibero.