Diferencia entre revisiones de «Fusión nucleyar»
mSin resumen de edición |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Grafía_87}} |
|||
[[Imachen:Deuterium-tritium_fusion.svg|thumb|230px|Fusión nucleyar de tipo [[deuterio]]-[[tritio]] '''(D-T)''']] |
[[Imachen:Deuterium-tritium_fusion.svg|thumb|230px|Fusión nucleyar de tipo [[deuterio]]-[[tritio]] '''(D-T)''']] |
||
En [[fesica]] y [[quimica]], a '''fusión nucleyar |
En [[fesica]] y [[quimica]], a '''fusión nucleyar''' ye o proceso por o que dos [[nuclio atomico|nuclios atomicos]] s'aunen ta fer parte d'uno nuevo con [[peso atomico]] mas gran. No s'ha de trafucar con a mena d'accident d'as zentrals nucleyars denominada "[[fusión d'o nuclio]]", que fa referencia a quan a parte más "interna" (nuclio) d'o [[reactor nucleyar]] se funde, ye dezir se regala, como resultau d'a perda d'o suyo control y refricheración. |
||
O |
O nuevo nuclio tien una [[masa relativista|masa]] menor que a suma d'as masas d'os dos nuclios fusionaus. Ixa esferencia de masa ye [[librada]] en forma d'[[enerchía]]. A enerchía que se libra ye diferent en función d'os nuclios que s'aunen y d'o producto d'a [[reacción]]. A cantidat d'enerchía librada ye dada por a fórmula ''[[E = mc²]]'', an ''m'' ye a esferencia de masa observada en o sistema (ye dicir, a esferencia entre a masa dimpués d'a fusión y a masa antes d'as mesma) y "c" ye a [[velocidat de propagación d'a luz]] en o vuedo (300.000 km/s). |
||
Os nuclios atomicos tienden a repeler-se porque son [[carga positiva|cargaus |
Os nuclios atomicos tienden a repeler-se porque son [[carga positiva|cargaus positivament]], de traza que contra más amanaus sigan más fortal será a fuerza repulsiva. Pero tamién escayeix unatro proceso: bi ha [[Interacción nucleyar fuerte|fuerzas nucleyars]] d'atracción que son muit fortals en distanzias muit chicotas. Isto fa que a fusión nomás se pueda dar en condicions de [[temperatura]] y [[presión]] muit grans que permitan compensar a [[fuerza de repulsión]]. A temperatura elevada fa que aumente l'[[achitación termica]] d'os nuclios, o que los puede lebar a lo [[efecto túnel]]. Ta que isto escayeixca s'amenistan temperaturas d'a orden de millons de [[kelvin]]s. O mesmo efecto se puet producir si a presión sobre os nuclios ye muit gran, aforzando-los a estar muit amanaus. |
||
As |
As necesidatz minimas ta producir a fusión se dicen [[Criterios de Lawson]], y son criterios de densidat ionica y tiempo minimo de confinamiento necesario. |
||
A |
A reacción de fusión más sencilla (ye decir, a que requiere menos enerchía) ye a d'o [[deuterio]] y o [[tritio]] que se fusionan fendo [[helio]]. |
||
A fusión nucleyar ye tamién o |
A fusión nucleyar ye tamién o proceso que se produz en as [[estrela]]s y que fa que brilen. Tamién ye uno d'os procesos d'a [[bomba d'hidrochén]]. Contrariament a la [[fisión nucleyar]], no s'ha puesto fer servir a fusión nucleyar como meyo rentable d'obtener enerchía (ye dicir, que hue, a enerchía que amenista o proceso ye mas gran que no a obtenida por a fusión), encara que s'está investigando a-saber-lo en ixa endrecera. |
||
== |
== Se veiga tamién == |
||
*[[Fesica nucleyar]] |
*[[Fesica nucleyar]] |
||
*[[Química nucleyar]] |
*[[Química nucleyar]] |
||
Linia 19: | Linia 18: | ||
*[[Reactor de fusión nucleyar]] |
*[[Reactor de fusión nucleyar]] |
||
== |
== Vinclos externos == |
||
{{commonsart|Nuclear fusion|Fusión nucleyar}} |
{{commonsart|Nuclear fusion|Fusión nucleyar}} |
||
*[http://www.ciemat.es Ciemat] |
*[http://www.ciemat.es Ciemat] |
Versión d'o 10:21 7 mar 2011
En fesica y quimica, a fusión nucleyar ye o proceso por o que dos nuclios atomicos s'aunen ta fer parte d'uno nuevo con peso atomico mas gran. No s'ha de trafucar con a mena d'accident d'as zentrals nucleyars denominada "fusión d'o nuclio", que fa referencia a quan a parte más "interna" (nuclio) d'o reactor nucleyar se funde, ye dezir se regala, como resultau d'a perda d'o suyo control y refricheración.
O nuevo nuclio tien una masa menor que a suma d'as masas d'os dos nuclios fusionaus. Ixa esferencia de masa ye librada en forma d'enerchía. A enerchía que se libra ye diferent en función d'os nuclios que s'aunen y d'o producto d'a reacción. A cantidat d'enerchía librada ye dada por a fórmula E = mc², an m ye a esferencia de masa observada en o sistema (ye dicir, a esferencia entre a masa dimpués d'a fusión y a masa antes d'as mesma) y "c" ye a velocidat de propagación d'a luz en o vuedo (300.000 km/s).
Os nuclios atomicos tienden a repeler-se porque son cargaus positivament, de traza que contra más amanaus sigan más fortal será a fuerza repulsiva. Pero tamién escayeix unatro proceso: bi ha fuerzas nucleyars d'atracción que son muit fortals en distanzias muit chicotas. Isto fa que a fusión nomás se pueda dar en condicions de temperatura y presión muit grans que permitan compensar a fuerza de repulsión. A temperatura elevada fa que aumente l'achitación termica d'os nuclios, o que los puede lebar a lo efecto túnel. Ta que isto escayeixca s'amenistan temperaturas d'a orden de millons de kelvins. O mesmo efecto se puet producir si a presión sobre os nuclios ye muit gran, aforzando-los a estar muit amanaus.
As necesidatz minimas ta producir a fusión se dicen Criterios de Lawson, y son criterios de densidat ionica y tiempo minimo de confinamiento necesario.
A reacción de fusión más sencilla (ye decir, a que requiere menos enerchía) ye a d'o deuterio y o tritio que se fusionan fendo helio.
A fusión nucleyar ye tamién o proceso que se produz en as estrelas y que fa que brilen. Tamién ye uno d'os procesos d'a bomba d'hidrochén. Contrariament a la fisión nucleyar, no s'ha puesto fer servir a fusión nucleyar como meyo rentable d'obtener enerchía (ye dicir, que hue, a enerchía que amenista o proceso ye mas gran que no a obtenida por a fusión), encara que s'está investigando a-saber-lo en ixa endrecera.
Se veiga tamién
Vinclos externos
- Se veigan as imáchens de Commons sobre Fusión nucleyar.
- Ciemat
- Fusión nuclear, la energía del futuro.
- Energía nuclear: el poder del átomo