Seu de Sant Per de Chaca
| Seu de Sant Per | |
|---|---|
 Loncha chica d'a Seu | |
| Situación cheografica | |
| Estato | |
| País | |
| ' | |
| Situación |  Chaca (Chacetania, Aragón)
|
| Adreza | Plaza d'a Seu |
| Coordenatas | |
| Archidiocesi | |
| Diocesi | Chaca |
| Arcipestrau | Chaca-Berdún |
| Información cheneral | |
| Advocación | Sant Pero |
| Culto | Cristianismo |
| Orden | |
| Rector | |
| Vicario parroquial | |
| 2.º Vicario parroquial | |
| Mosen | |
| Propietario | |
| Administrador | |
| Director | |
| Coste | {{{coste}}} |
| Vesitable | |
| Altaria | |
| Pisos | |
| Amplaria | |
| Largaria | |
| Superficie | |
| Diametro | |
| Aforo | |
| Altaria s.r.m. | |
| Atras | |
| Alcance | |
| Iluminación | |
| Potencia | |
| Arquitectura | |
| Tipo | Seu |
| Estilo | Romanico |
| Función | |
| Catalogación | |
| Materials | |
| Construcción | |
| Construcción | Sieglo XI |
| Fundador | |
| Inicio | |
| Fin | |
| Inauguración | |
| Destrucción | |
| Arquitecto | |
| Incheniero estructural | |
| Incheniero de servicios | |
| Incheniero civil | |
| Atros | |
| Premios | |
| Pachina web | |
| Localización | |
A Seu de Sant Per de Chaca, en a comarca aragonesa d'a Chacetania, ye una d'as construccions més antigas e representativas de l'arte romanico d'Aragón y de tot lo sudueste europeu. Empecipió a construir-se quasi a lo mesmo tiempo que a seu de Santiago de Compostela, en o zaguer quartal d'o sieclo XI, como seu bispal y capeza d'o Reino d'Aragón, per iniciativa d'o rei Sancho Remíriz, que heba obtenito lo vasallache vaticán dimpués d'o viache suyo ta Roma en 1068. En pagas, li atorgoron a seu bispal ta Chaca, ta part d'alavez capital d'o reino.
Historia[editar | modificar o codigo]
O rei Sancho Remíriz atorgó fueros de ciudat ta Chaca en 1077, que ostentó a capitalidat d'o reino d'Aragón entre 1035 y 1096. D'esta traza Chaca esdevenió una seu diocesiana, cosa que feba necesaria la construcción d'una seu. Encara que a calendata no ye prou clara, se i puet distinguir dos etapas. Una primera, alto u baixo entre 1077 y 1082, y una segunda, entre 1104 e 1130.
En o decenio d'os 20 d'o sieclo XVI, se i adhibe bellas anyadiencias, como las vueltas d'as naus laterals, d'o gotico tardán, y las portalatas d'as nuevas capiellas de Sant Sabastián, Sant Agostín, Anunciación y Santa Ana. En zaguerías, ya en o Renaiximiento, se i adhibe las capiellas de Sant Miguel y d'a Trinidat, de 1572. En 1598 se fa la vuelta d'a nau central y en ella se i ubre finestrals.
En o sieclo XVII, se remata la construcción d'o retablo y se reconstrui o claustro per l'actual, barroco, a las acabanzas d'o sieglo. En ixe mesmo periodo se construi a capiella de Santa Orosia, principal elemento barroco d'o temple.
En as zaguerías d'o sieclo XVIII, se sustitui l'abside romanica y se i devanta una de nueva, decorata con pinturas de Manuel de Bayeu, cunyato de Francisco de Goya y Lucientes, entre 1792 y 1793.
Actualment se presienta como candidata ta estar declarata Patrimonio d'a Humanidat.
Caracteristicas[editar | modificar o codigo]
L'exterior[editar | modificar o codigo]
En a frontera d'a seu se i troba l'atrio y la portalata, l'arco de radio més gran d'a quala, semicircular, enlaza con a nau central, de vuelta de canyón, de l'interior d'o temple. En a paret zaguera d'a seu i trobamos un altro porche con arco de meyo punto y timpán modificato en o Renaiximiento. En o tocant a las absides, d'o romanico se'n conserva so que la que da cara t'o sur, ya que a central y a d'o norte se reficioron, como debantdito ye, en o sieglo XVIII.
L'interior[editar | modificar o codigo]
O temple consta d'una nau principal, flanqueyata per altras dos més chicas, que cadaguna enlaza con una d'as absides. Cada muro entre as naus ye formato per tres pilars cilindricos que s'alternan con altros tres cruciformes, cada parella emparando un arco de meyo punto. A cupula se refirma sobre o crucero per meyo de trompas u suportes conicos y arcos de meyo punto de refuerzo. Ye a cupula romanica més antiga a tota Espanya.
Curiosidatz[editar | modificar o codigo]
Bi ha un chapitel que no ye d'o mayestro de Chaca, ye d'o mayestro Donya Sancha, autor tamién de Sant Per o Viello de Uesca. En ixe chapitel se representan scenas d'a vida d'o papa Sixto II, papa que seguntes a leyenda aragonesa d'o Santo Gredal acomandó a Sant Lorient amagar o Santo Gredal fuera de Roma, (plegando a Uesca). Belluns piensan que o presunto Santo Gredal de Sant Chuan d'a Penya enantes estió en a Seu de Sant Per de Chaca.
Vinclos exteriors[editar | modificar o codigo]
- (es) A Seu de Chaca
Se veigan as imachens de Commons sobre a seu de Chaca.
