Pero de La Jugie

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Pero de La Jugie
Arcebispe de Zaragoza


2 de marzo de 1345-10 de chinero de 1347
Predecesor Pero Aznar de Roda
Succesor Guillén d'Aigrefeuille

10 de chinero de 134727 d'agosto de 1375
Predecesor Gasbert de Valle
Succesor Jean Roger de Beaufort
Naixencia Rosiers daus Gletons (Occitania)
Muerte 22 de febrero de 1345
Pisa (Republica de Pisa)
Enterreco Seu de Narbona

Escudo de Pero de La Jugie

Pero de La Jugie u Pero de La Montre (La Jugie, c. 1321 - Pisa, noviembre de 1376) estió un relichioso benedictino occitán, arcebispe de Zaragoza, de Narbona y de Roan y cardenal.

Fillo de Chaime de La Jugie, que estió sinyor de La Jugie, Las Combas y Murviel, y de Guillema Rogier, filla d'os sinyors de Rogier, profesó en a Orden de Cluny y se doctoró en dreito canonico en a Universidat d'Orleans.

Nombrau prior d'o monesterio de Saint-Pantaléon y d'o de Sainte-Livrade, a suya carrera eclesiastica y la de toz os suyos parients tenió un cerenyo empentón con l'ascenso d'o suyo tío materno Climente VI a o papau en 1342: o suyo chirmán Guillén y o suyos primos Nicolau y Pero Rocher fuoron feitos cardenals, o suyo atro chirman Hugues fue consagrau bispe de Besers, a suya chirmana, abadesa de Santa María de la Regla, y Pero fue nombrau succesivament abat de Saint Jean d'Angely y de Lagrasse, y en 1345 arcebispe de Zaragoza, encara que nunca no residió en denguna de istas siedes, permaneixindo chunto a la cort papal en Avinyón.

Dos anyos dimpués fue tresladau ta la archidiocesi de Narbona; a esferra causada por a peste negra, a erección d'a Seu de Narbona, as desavenencias con o vizconte de Narbona Aimery VI, que en teoría yera o suyo vasallo, pero que en a practica se concaró por as armas, y a celebración d'os concilios de Besers (1351) y La Vaur (1368) estioron os episodios mas destacaus d'o suyo episcopato.

En 1370 o suyo primo Pero Rucher puyaba a la cadiera de Sant Pero baixo o nombre de Gregorio XI; en primerías isto no suposó pa La Jugie os beneficios que o nepotismo imperant en a epoca feba presumir-se, pero cuan en 1375 l'arcebispe de Roan Felipe d'Alençon se enfrentó a o rey Carlos V, o papa aproveitó pa promover a o suyo primo a la seu de Roan, y pa fer-le cardenal con títol de Sant Climent en o consistorio celebrau en aviento d'o mesmo anyo.

No disfrutó guaire tiempo d'a suya nueva dignidat: morió en Pisa en 1376, y fue apedecau en a Seu de Santa María d'ista mesma ciudat, d'a on posteriorment as suyas restas fuoron tresladadas enta a de Sant Chusto y Pastor de Narbona.

Dos ánchels levan ta o cielo l'alma d'o cardenal. Fresco d'a seu de Narbona.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]


Predecesor:
Pero Aznar de Roda
Arcebispe de Zaragoza
2 de marzo de 1345-10 de chinero de 1347
Succesor:
Guillén d'Aigrefeuille
Predecesor:
Gasbert de Valle
Arcebispe de Narbona
10 de chinero de 134727 d'agosto de 1375
Succesor:
Jean Roger de Beaufort
Predecesor:
Felipe d'Alençon
Arcebispe de Roan
27 d'agosto de 137520 d'aviento de 1375
Succesor:
Guillaume de Lestranges