Nasturtium officinale

De Biquipedia
Iste articlo tracta sobre o berro (Nasturtium officinale). Ta o cochín masclo, se veiga Verro.
Berro
Rorippa nasturtium-aquaticum.jpg
Mata de berro
Dominio: Eukaryota
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Orden: Brasicales
Familia: Brasicaceae
Chenero: Nasturtium
Especie: Nasturtium officinale
Nasturtium officinale

O berro (Nasturtium officinale) ye una planta d'a familia d'as Brasicaceae. Ye anyal, perén y forma colonias en fuents, galochas y terrenos embadinatos.

Se distribuye por Eurasia, se mincha como ensalata y se puet cautivar.

Sinonimos[editar | modificar o codigo]

  • Rorippa nasturtium-aquaticum
  • Nasturtium officinale Ait. f.
  • Nasturtium officinale var. siifolium (Reichenb.) W. D. J. Koch
  • Sisymbrium nasturtium-aquaticum L.

Propiedatz[editar | modificar o codigo]

Fitonimia[editar | modificar o codigo]

O fitonimo berro se considera prerromán y talment celta, relacionau con a radiz bẹrŭro. En latín se deciba NASTURTIUM porque a olor yera picanta y feba que o naso se torcese a l'inte de goler a mata. De NASTURTIUM vien a denominación en castellano de mastuerzo, que coexiste con berro. En catalán se diz créixens u morritort d'aigua y se relaciona con fitonimos que Rafael Vidaller Tricas replega en comarcas catalanoparlants d'Aragón u que i mugan (greixas, greixes, grixola, grixolera). A parabra berro plega tan ta l'este como ta Turbón.

Bi ha bell toponimos entre Teruel y Salamanca basaus en o berro como Fuente del Berro en castellano y Fuent del Berro en aragonés.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]