Luengas indoeuropeas

De Biquipedia
(Reendrezau dende Luenga indoeuropea)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Luengas indoeuropeas
Atras
denominacions:
Indoeuropeu
Distribución
cheografica:
Dica o sieglo XV, Europa, y Asia Meridional, Asia Central y Sudeste d'Asia
Etnia:
Clasificación lingüistica
Clasificación: Familia primaria
Protoluenga: protoindoeuropeu
Subdivisions:
  • 1) Baltico
  • 2) Celta
  • 3) Italico
  • 4) Venetico
  • 5) Chermanico
  • 6) Eslau
  • 7) Paleo-balcanico?
  • 8) Griego
  • 9) Armenio
  • 10) Indoiranico
  • 11) Tocario
  • 12) Anatolio
  • ISO 639-1: [1]
    ISO 639-2: [2]
    ISO 639-3: [3]
    ISO 639-4: [4]
    ISO 639-5: ine
    Linguasphere: '
    Glottolog: indo1319
    Mapa de situación

    En verde escuro países an se charran mayoritariament luengas indoeuropeas. En verde claro países con luengas indoeuropeas oficials, pero an son minoritarias.

    A familia de luengas indoeuropeas ye a mayor familia de luengas d'o mundo.

    Bi ha 150 luengas indoeuropeas charradas por 3.000 millons de personas.

    Bi ha muitas teorías sobre l'orichen d'estas luengas. Bels autors situan o protoindoeuropeu en as estepas a lo norte d'a Mar Negra (teoría kurganica). Atras teorías situan o protoindoeuropeu en arias montanyosas d'Orient Meyo a lo sud d'o Caucas en zonas como Armenia u Anatolia.

    Protoindoeuropeu
    Indoeuropeu en o 3000 a.C.
    Indoeuropeu en o 2000 a.C
    Indoeuropeu en o 500 a.C.
    Entre l'Imperio Romano y as invasions chermanicas

    Principals leis lingüisticas con a fonetica historica d'as luengas indoeuropeas[editar | modificar o codigo]

    Brancas d'a familia indoeuropea:[editar | modificar o codigo]

    Bibliografía[editar | modificar o codigo]

    • Robert S.P. Beekes: Comparative Indo-European Linguistics. An Introduction. Benjamins, Amsterdam 1995, ISBN 1-55619-505-2
    • Frederik Bodmer: Die Sprachen der Welt. Parkland-Verlag, Köln 1997, ISBN 3-88059-880-0
    • Luigi Luca Cavalli-Sforza: Gene, Völker und Sprachen. Die biologischen Grundlagen unserer Zivilisation. dtv, München 2001, ISBN 3-423-33061-9
    • Thomas W. Gamkrelidse, Wjatscheslaw Iwanow: Die Frühgeschichte der indoeuropäischen Sprachen. In: Spektrum der Wissenschaft. Dossier: Die Evolution der Sprachen. 1/2000, S. 50-57, ISSN 09477934
    • Marija Gimbutas: The Kurgan Culture and the Indo-Europeanization of Europe. Selected Articles Form 1952 to 1993. Institute for the Study of Man, Washington 1997, ISBN 0-941694-56-9
    • Marija Gimbutas: Das Ende Alteuropas. Der Einfall von Steppennomaden aus Südrussland und die Indogermanisierung Mitteleuropas. In: Archeolingua. Budapest 1994 (series minor, 6)
    • Werner König: dtv-Atlas deutsche Sprache. 14. Auflage. dtv, München 2004, ISBN 3-423-03025-9
    • James P. Mallory: In Search of the Indo-Europeans. Language, Archaeology and Myth. Thames & Hudson, London 1991, ISBN 0-500-27616-1
    • James P. Mallory, D. Q. Adams (Hrsg.): Encyclopedia of Indo-European Culture. Fitzroy Dearborn, London 1997, ISBN 1-884964-98-2
    • Michael Meier-Brügger: Indogermanische Sprachwissenschaft. 8. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin 2002, ISBN 3-11-017243-8
    • Colin Renfrew: Die Indoeuropäer - aus archäologischer Sicht. In: Spektrum der Wissenschaft. Dossier: Die Evolution der Sprachen. 1/2000, S. 40-48, ISSN 09477934
    • Colin Renfrew: Archaeology and Language. The Puzzle of Indo-European Origins. University Press, Cambridge 1995, ISBN 0-521-38675-6
    • August Schleicher: Compendium der vergleichenden Grammatik der indogermanischen Sprachen. Böhlau, Weimar 1861/62, Nachdruck: Olms, Hildesheim 1974, ISBN 3-487-05382-9
    • Reinhard Schmoeckel: Die Indoeuropäer. Bastei Lübbe, Bergisch Gladbach 1999, ISBN 3-404-64162-0
    • Eva Tichy: Indogermanistisches Grundwissen. Hempen Verlag, Bremen 2000, ISBN 3-934106-14-5

    Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]