Loncha de Zaragoza

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Loncha de Zaragoza

A Loncha de Zaragoza.
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Zaragoza, Aragón
Adreza
Coordenatas 41°39′21″N 0°52′36″U
Archidiocesi
Diocesi
Arcipestrau
Advocación
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Loncha
Estilo renaixentista
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción sieglo XVI
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Loncha de Zaragoza ubicada en Aragón
Loncha de Zaragoza
Loncha de Zaragoza
Loncha de Zaragoza en Aragón

A Loncha de Zaragoza ye un edificio civil d'estilo renaixentista aragonés construiu en a primera metat d'o sieglo XVI en Zaragoza (1541-1551) como que recinto destinau a actividaz economicas.[1] Hue ye sala d'exposicions d'o Concello.

L'arquitecto u mayestro d'obras d'a Loncha estió Chuan de Sarinyena, encargau d'ixo por iniciativa d'o Concello d'a ciudat y patrocinau por l'arcebispe d'a ciudat, Ferrán d'Aragón.

Se tracta de l'edificio plenament renaixentista mas important d'Aragón. Tamién estió o primer en adoptar iste estilo, con influencia d'o palacio florentín d'o quattrocento italiano, encara que con os matices d'o mudéchar aragonés que podemos observar en a decoración de retratos de cheso policromau.

O suyo material constructivo ye o ladriello, o que ye habitual en l'arquitectura aragonesa, an no ye considerau como material pobra gracias a l'influxo de l'arte islamico (que podemos observar en l'Alchafaría) y en o mudéchar.

De planta rectangular, s'estructura en as suyas fronteras en tres altarias, que con tot y con ixo no reflectan o suyo volumen interior, d'un piso solenco, mas una falsa que serviba de magazén d'armas. En altura i hai una galería de arcos de meyo punto.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Guillermo Fatás (coord.) Guía histórico-artística de Zaragoza, Concello de Zaragoza, 1991, ISBN 84-86807-76-X, p.207