Tirador
- Pa o maderero que treballa tirando os troncos fuera d'a selva, se veiga tirador (treballador).

Un tirador,[1][2][3][4][5], tirabique[6][1][nota 1] u perigallo[1] ye un chuguet y una arma simple que s'emplega pa lanzar prochectils. Atras denominacions son tirabalas,[1][7][8] tirapiedras,[1][7] tiradera[9] u tirafondas[1]
Lo forman un palo con forma d'Y, que se diz a "forcancha",[8] por lo regular feito de fusta, una u dos gomas y una badana[8] de cuero, de currión u de belatro material de caracteristicas apareixidas, como a tela u o caucho, an se sitúa o prochectil. A vegadas o propio chuguet se denomina dreitament forcancha[1][nota 2] u forcancheta.[1]
O tirador s'utiliza emparando-lo con a man no dominant (en a mayoría d'a chent, a ezquierda) y extendendo o brazo. Alavez, se prene o prochectil por a base, prenendo-lo entre os didos index y pulgar, y s'estira pa situar-lo a l'altaria d'o tuixo. Alavez, s'apunta y, cuan se suelta, sale o prochectil disparau enta l'obchectivo.
Imáchens
[editar | modificar o codigo]-
Tirador
-
Tirador de plastico
-
Tirador de fusta
Se veiga tamién
[editar | modificar o codigo]Notas
[editar | modificar o codigo]Referencias
[editar | modificar o codigo]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.
- ↑ CASTILLO SEAS, Fabián. Bocabulario de l'aragonés d'Alquezra y lugars d'a Redolada. Publicazions d'o Consello d'a Fabla aragonesa, 2001. ISBN 84-86036-94-1.
- ↑ CORONAS CABRERO, Mariano, Vocabulario aragonés de Labuerda-A Buerda (Sobrarbe); Prensas Universitarias de Zaragoza + Xordica Editorial, 2007. ISBN 978-84-96457-23-2
- ↑ MASCARAY SIN, Bienvenido, Vocabulario del habla de Campo (Ribagorza, Huesca); Prensas Universitarias de Zaragoza + Xordica Editorial2013. ISBN 978-84-96457-87-4
- ↑ LÓPEZ DIESTE, José Carlos. Vocabulario aragonés de Villanueva de Gállego (Bajo Gállego, Zaragoza). Xordica editorial, 2010. ISBN 978-84-96457-62-1.
- ↑ Antón Chusé GIL, Léxico aragonés de Sos del Rey Católico; Crica d'Edizions. Zaragoza, 1999. ISBN 84-930635-0-9
- ↑ 7,0 7,1 BLAS GABARDA, Fernando y ROMANOS HERNANDO, Fernando, Diccionario Aragonés: Chistabín-Castellano; Institución «Fernando el Católico» + Gara d'Edizions, 2008. ISBN 978-84-8094-061-0
- ↑ 8,0 8,1 8,2 QUINTANA i FONT, Artur, El Aragonés nuclear de Nerín y Sercué (Valle de Vio); Institución «Fernando el Católico» + Gara d'Edizions, 2007. ISBN 978-84-8094-060-3
- ↑ (es) Ana Leiva Vicén: Léxico aragonés de Antillón (Huesca). Análisis lingüístico (II). Alazet: Revista de Filología Nº 16, 2004, pp. 67-174, ISSN 0214-7602