Eusebio Bardaxí y Azara

De Biquipedia
(Reendrezau dende Eusebio Bardají Azara)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Eusebio Bardaxí y Azara
Eusebio Bardaxí y Azara


18 d'otubre de 1837 – 16 d'aviento de 1837
Precediu por Baldomero Espartero
Succediu por Narciso Heredia y Begines de los Ríos

18 d'agosto de 1837 – 16 d'aviento de 1837
Precediu por José María Calatrava
Succediu por Narciso Heredia y Begines de los Ríos
Naiximiento 19 d'aviento de 1776
Graus, Uesca
Muerte 7 de marzo de 1842
Huet, Cuenca
Partiu Partiu Moderato
Profesión Avogato, politico y diplomatico.
Alma Máter Universidat de Zaragoza

Eusebio Bardaxí y Azara (19 d'aviento de 1776 de Graus, Uesca - 7 de marzo de 1842 en Huet, Cuenca) estió un avogato, politico y diplomatico aragonés.

Biografía[editar | modificar o codigo]

Cursó os estudios de Dreito en Zaragoza y en o Colechio Espanyol de Sant Clemente de Bolonya. En rematar os mesmos estió destinau como que diplomatico en a mesma Bolonya, y con posterioridat en París, con su tío l'embaixador Azara, an emparó activament a o papa Pío VII, cautivo de Napoleón Bonaparte en Fontainebleau. Va contar pa iste quefer con l'emparo d'o cardenal Lorenzana.

Treballó como que secretario en a embaixada de Viena dende 1800, an mas tarde desempeñó o cargo de ministro plenipotenciario de Carlos IV. Cuan esclató a Guerra d'o Francés, tornó ta Espanya y formó parte d'as Corz de Cádiz, como que primer secretario d'as mesmas. Ocupó con caracter d'interinidat a Secretaría d'a Guerra y de Hicienda pa estar destinau posteriorment a Lisbona y dimpués a la corte de Sant Petersburgo como que ninviau extraordinario amán d'o Zar, si bien no plegó a exercer tal cargo.

Con Ferrando VII en o trono tornó a la corrida diplomatica, estando destinau a las embaixadas en Lucca, Londres y París.

De tornada ta Espanya, se fació cargo d'a Secretaría d'Estau en o gubierno liberal (4 de marzo de 1821-8 de chinero de 1822). En restaurar-se l'absolutismo, estió forachitau a Huet (Cuenca).

Dimpués pasó a formar parte d'o clamau Estamento de Próceres creyau por l'Estatuto de Martínez de la Rosa; desapareixiu iste estamiento, estió designato como que Senador por a provincia de Cuenca. Estió ministro d'Estau dende o 18 d'agosto dica o 16 d'aviento de 1837 y President d'o Consello de Ministros dende o 18 d'octubre dica o 16 d'aviento de 1837, dimpués d'o cual se retiró d'a politica.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]