Pasau imperfecto d'indicativo en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Tiempos verbals
en francés
Modo indicativo

Present
Pasau perfecto simple
Pasau imperfecto
Pasau perfecto composau
Pasau anterior
Pasau plusquamperfecto
Futuro simple
Futuro perfecto

Modo condicional

Condicional simple
Condicional perfecto

Modo subchuntivo

Present
Pasau imperfecto
Pasau perfecto
Pasau plusquamperfecto

Modo imperativo

Imperativo present
Imperativo pasau

Modo infinitivo

Infinitivo simple
Infinitivo composau

Modo participio

Participio pasau
Participio present

Modo cherundio

Cherundio

Tiempos perifrasticos

Present progresivo
Pasau recient
Futuro proximo

O pasau imperfecto d'indicativo en francés se fa servir pa indicar una acción verbal pasada pero vista en la suya durada, ye dicir, en una unidat de tiempo que no ha rematau, sin importar cuan encomenzó ni cuan remató. Se fa servir pa describir situacions pasadas. O pasau imperfecto francés se forma con as desinencias -ais, -ais, -ait, -ions, -iez, -aient sobre a radiz.

Persona 1ª Conchugación
1ª Sing. Chantais
2ª Sing. Chantais
3ª Sing. Chantait
1ª Plur. Chantions
2ª Plur. Chantiez
3ª Plur. Chantaient

En francés antigo as terminacions d'o imperfecto d'a primera conchugación yeran -óe, -óes, -óe, -iiens, -iiéz, -óent, derivadas d'as terminacions en -ABA- d'o imperfecto d'a primera conchugación latina. En francés meyo estas terminacions fuoron sustuitas por las que resultoron d'a evolución d'as terminacions d'imperfecto en -ĒBA- d'a segunda conchugación latina[1].

As terminacions actuals -ait y -aient estioron -oit y -oient en francés antigo, que ye a forma regular d'acuerdo con a lei fonetica d'a fonetica d'o francés Ē > oi en silaba libre (CRĒDERE > croire). En francés meyo ya existiban as formas actuals -ait y -aient, manimenos en o sieglo XVIII s'escribiban cuasi siempre como -oit y -oient. S'interpreta que a causa d'esta transformación fonetica ye paralela a la evolución d'a preposición avuec > avec con desaparición d'a vocal u dezaga de consonant labial[2].

Irregularidaz[editar | modificar o codigo]

En o caso d'os verbos irregulars a radiz d'o pasau imperfecto coincide con a d'as primera y segunda Personas en plural d'o present d'indicativo.

Persona 1ª Conchugación
1ª Sing. Pouvais
2ª Sing. Pouvais
3ª Sing. Pouvait
1ª Plur. Pouvions
2ª Plur. Pouviez
3ª Plur. Pouvaient

Esto fa que os verbos remataus en -ier y en -yer d'a primera conchugación francesa presenten formas en -ii- u -yi-

Os verbos remataus en -ier en francés (étudier, remercier, oublier, apprecier) son relacionaus con beluns d'os verbos remataus en -iar no frequentativos en aragonés (estudiar, apreciar).

Persona 1ª Conchugación
1ª Sing. Étudiais
2ª Sing. Étudiais
3ª Sing. Étudiait
1ª Plur. Étudiions
2ª Plur. Étudiiez
3ª Plur. Étudiaient

Os verbos remataus en -yer en francés (payer, employer) son relacionaus con beluns d'os verbos remataus en -gar en aragonés (pagar, emplegar).

Persona 1ª Conchugación
1ª Sing. Payais
2ª Sing. Payais
3ª Sing. Payait
1ª Plur. Payions
2ª Plur. Payiez
3ª Plur. Payaient

Usos[editar | modificar o codigo]

Bi ha diferents usos d'o pasau imperfecto d'indicativo: describir o pasau, indicar habitos repetitivos, fer part d'oracions condicionals u como expresión d'educación en peticions.

L'uso d'o pasau imperfecto con valor de tiempo se diferencia d'o pasau perfecto composau en que este zaguero da una duración definida de l'acción y o imperfecto la da indefinida, sin poder saber-se cuan ha encomenzau u cuan ha rematau. O pasau perfecto composau resume l'acción mientres que o pasau imperfecto la describe, y por ixo se fa servir pa evocar as acordanzas. Cabe esperar trobar o imperfecto con parolas como avant, autrefois, quand, à cette époque-là, dans ce temps-là y pendant que:

  • Avant de vivre à Saragosse, j'habitais à Barcelone et je faisais de la voile.[3]

Pa describir una situación pasada sin indicar ni un encomenzamiento ni una fin precisos:[3]

  • Avant, Saragosse s'appelait Salduie.[3]

Os habitos, constumbres u repeticions en o pasau s'expresan con o imperfecto:

  • J'allait à l'école à pied.

A part d'os usos pasaus o imperfecto d'indicativo se fa servir o imperfecto d'indicativo en oracions condicionals hipoteticas ocupando o puesto que en atras luengas neolatinas corresponde a lo pasau imperfecto de subchuntivo:

  • Si j'étais riche je ferais le tour du monde.
    • "Si fuese rico faría a vuelta a lo mundo".

Un uso pareixiu ye o d'explicar una acción que s'habría puesto producir:[3]

  • Merci de m'avoir réveillé, madame! Une minute de plus et je ratais ma station de métro!.[3]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Heinrich Lausberg: Lingüistica romanica. Tomo II morfología. Editorial Gredos, pp 282-283.
  2. (es) Heinrich Lausberg: Lingüistica romanica. Tomo I fonetica Editorial Gredos. pp 225-226.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 (fr) Patrick Guédon, Sylvie Poisson-Quinton: La grammaire du français. Editions Maison des Langues, 2016. pp 38-39.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]


O pasau imperfecto d'indicativo en aragonés y atras luengas romances
pasau imperfecto d'indicativo en galaicoportugués | pasau imperfecto d'indicativo en astur-leyonés | pasau imperfecto d'indicativo en castellano | pasau imperfecto d'indicativo en aragonés | pasau imperfecto d'indicativo en catalán | pasau imperfecto d'indicativo en occitán | pasau imperfecto d'indicativo en francés | pasau imperfecto d'indicativo en italiano | pasau imperfecto d'indicativo en rumano