Diferencia entre revisiones de «Danza»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
VolkovBot (descutir | contrebucions)
m [r2.5.1] robot Añadido: my:ကခုန်ခြင်း
HRoestBot (descutir | contrebucions)
m robot Añadido: hif:Dance
Linia 79: Linia 79:
[[he:ריקוד]]
[[he:ריקוד]]
[[hi:नृत्य]]
[[hi:नृत्य]]
[[hif:Dance]]
[[hr:Ples]]
[[hr:Ples]]
[[hu:Tánc]]
[[hu:Tánc]]

Versión d'o 01:19 2 avi 2010

Plantilla:Grafía 87

Baile tradizional chaponés

A danza ye l'arte d'esprisar-se por meyo de mobimientos d'o cuerpo a lo ritmo d'a mosica.

Tamién se puet definir como l'arte d'esprisar-se por meyo d'o mobimiento d'o cuerpo de traza "estetica" y a trabiés d'un ritmo, con u sin de sonito. Isto significa que bellas danzas pueden interpretar-sen sin l'acompañamiento d'a mosica.

A danza ha formato parti d'a historia d'a umanidá dend'o comenzipio d'os tiempos.

Os primers antezedéns os trobamos en as pinturas rupestres. A historia d'a danza reflexa os cambeyos respetibe d' as relazions d'o lugar con a suya conoxenzia d'o mundo.

A danza en l'Antigüidá

En l'antigo Echipto, as danzas zerimonials estieron estatuezitas por os faraons. Istas danzas, que esfugaban en zeremonias representando a muerte y a reencarnazión d'o dios Osiris, se'n estieron fendo cada begata más complexas, dic'o punto de que nomás podeban estar executatas por profesionals cualificatos.

Arredol de Dionisio (u Baco), o dios d'o bin y a zorrera, collas de mullers clamadas menades iban de nueit a las montañas, an baixo los efectos d'o bin, zelebraban as suyas nosa s con danzas. Istas danzas encluyiban, en ocasions, mosica y diferens feguras d'a mitolochía clasica que yeran representaus por autors y danzans entrenatos. A remates d'o sieglo V a.C. istas danzas prenzipioron a fer parte de l'eszena sozial y politica de l'antigua Grezia.

Entre los románs, l'adempribio d'a danza por parti d'os poders publicos estió eslanguindo. A cristianizazión de l'Imperio Román ficó una nueba yera en a que o cuerpo, a sesualidá y a danza resultoron unitas y estieron arreparo de controbersia y conflitos.

A danza en l'Edá Meya

L'autitú d'a ilesia cristiana ent'a danza dend'o sieglo IV y mientres toda la Edá Meya estió dople.

Por una parti trobamos o refús d'a danza como catalizador a d'a permisibidá sesual, a laszibia y l'estasis por menadors d'a ilesia como san Agostín (354-430), cuala influyenzia [continó] mientres toda ra Edá Meya. Por atra parti, bels antigos Pais d'a Ilesia intentoron adhibir a los cultos cristians as danzas mesmas d'os zeltas, anglosaxons, galos, ezetra.

A Renaxedura y a naxenzia d'o balet

A plegada d'a Renaxedura trayó una nueba autitú ent'o cuerpo, as artes y a danza. As cortes d'Italia y Francia se conbirtioron en o zentro de nuebos desemboliques en a danza grazias a los mezenazgos a os mayestros d'a danza y a os mosicos que creyoron grans danzas a escala sozial que premitioron o creximiento d'as zelebrazións y festibidáz. A lo mesmo tiempo a danza se conbirtió en arreparo d'estudios seriosos y una colla de inteleutuals clamatos a Pleyade treballoron ta remontar o tiatro d'os antigos griegos, combinando a mosica, o soniu y a danza.

En o sieglo XIX, a yera d'o balet romantico reflexa la luita entre o mundo terrenal y o mundo espritual, se puede veyer por eixemplo en obras tals como: Giselle (1841), O laco d'os zisnes (1895), O esclatanuezes (1892).

Enrastres externos