Diferencia entre revisiones de «Reyal Monesterio de Santa María de Sixena»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
Xqbot (descutir | contrebucions)
AraBot (descutir | contrebucions)
m clean up, replaced: ubicación → situación, Ficha de templo → Infobox edificio
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox edificio
{{Ficha de templo
| nombre =Reyal Monesterio de Santa María de Sixena
| nombre =Reyal Monesterio de Santa María de Sixena
| imachen = Santa Maria de Sixena.JPG
| imachen = Santa Maria de Sixena.JPG
Linia 5: Linia 5:
| tipo = [[Monesterio]]
| tipo = [[Monesterio]]
| advocación =
| advocación =
| ubicación = [[Imachen:Flag of Aragon.svg|22px|border]] [[Villanueva de Sixena]], [[Aragón]]
| situación = [[Imachen:Flag of Aragon.svg|22px|border]] [[Villanueva de Sixena]], [[Aragón]]
| coordenatas =
| coordenatas =
| culto = [[Ilesia catolica|Cristianismo]]
| culto = [[Ilesia catolica|Cristianismo]]
Linia 30: Linia 30:


{{DEFAULTSORT:Santa Maria de Sixena, monesterio de}}
{{DEFAULTSORT:Santa Maria de Sixena, monesterio de}}

[[Categoría:Monesterios d'Aragón]]
[[Categoría:Monesterios d'Aragón]]
[[Categoría:Monesterios hespitalers de Sant Chuan de Cherusalén]]
[[Categoría:Monesterios hespitalers de Sant Chuan de Cherusalén]]

Versión d'o 09:07 15 nov 2010

Plantilla:Infobox edificio Lo Reyal Monesterio de Santa María de Sixena ye un monesterio femenín de la Orden de lo Hespital situato en lo termin de Villanueva de Sixena.

Historia

Lo fundó en 1188 la reina Sancha, muller d'Alifonso II lo casto. Esdevinió o prencipal monesterio femenín de la orden hespitalera, y ella mesma i ingresó quan se quedó viuda.

Lo puesto de fundación, entre l'Alcanadre y la Zinca ye estratechico pa controlar y colonizar la plana monegrina.

Cristo ante Herodes, tabla d'o retablo mayor d'o Reyal Monesterio de Santa María de Sixena, obra d'o mayestro de Sixena (Museu de Zaragoza).

En lo sieglo XIV, Chaime II i enclaustró a la suya filla de 5 anyatas Blanca d'Aragón y Anchú y lo monesterio esdevinió una autentica cort reyal, vivindo-ie més de 100 monchas, fillas de los linaches més nobles de lo reino, con lurs sirvients.

En 1936 lo malmetieron y saqueyoron los anarquistas que vinioron dende Barcelona con Durruti a luitar en lo frent d'Aragón.

Lo que queda de lo suyo patrimonio artistico ye en baralla entre diocesis.