Diferencia entre revisiones de «Giotto di Bondone»
m robot Añadido: be:Джота ды Бандоне |
m AraBot, 100% aragonés, replaced: Istoria → Historia |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Grafía_87}} |
{{Grafía_87}} |
||
'''Giotto di Bondone''', conoixito como '''Giotto''', estió un [[pintor]], [[escultor]] e [[arquiteuto]] [[ |
'''Giotto di Bondone''', conoixito como '''Giotto''', estió un [[pintor]], [[escultor]] e [[arquiteuto]] [[italia]]no, naixito en [[1267]] e muerto en [[1337]]. |
||
As innobazions d'a pintura suya fan d'él o més gran representán d'o ''[[Trecento]]'' italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino d'a [[Edat Meya]] tardana e a gran revolución artistica d'o [[Renaiximiento]]. |
As innobazions d'a pintura suya fan d'él o més gran representán d'o ''[[Trecento]]'' italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino d'a [[Edat Meya]] tardana e a gran revolución artistica d'o [[Renaiximiento]]. |
||
[[Imachen: |
[[Imachen:Giotto - Scrovegni - -36- - Lamentation (The Mourning of Christ).jpg|thumb|320px|''Lamentazión sobre o Cristo muerto'', 1305.]] |
||
⚫ | Naixito en una familia campesina d'a [[Toscana]], posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor [[Cimabue]]. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos d'a ilesia superior d'Asís, en concreto a '' |
||
⚫ | Naixito en una familia campesina d'a [[Toscana]], posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor [[Cimabue]]. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos d'a ilesia superior d'Asís, en concreto a ''Historia de san [[Franzesco d'Asís]]''. En [[1304]], Giotto se tresladó ta [[Padua]] a fin de pintar os frescos que a familia Scrovegni li encargó ta una d'as suyas capiellas. Ixos frescos son os unicos que li se atrebuyen con seguranza, e encluyen un Chuizio Final (en o muro ueste), una Anunziazión (en l'arco d'o presbiterio) e bellas eszenas d'a Bida d'a [[Birchen María|Birchen]] e d'a [[Pasión de Cristo]] (en os altros muros). A obra en plegato amuestra una nueba conzezión d'a pintura per l'atenzión que para l'artista igual ta la creyazión d'efectos de perspectiba como ta la unificazión d'o espazio, que aconsigue entegrar as feguras con os elementos arquitetonicos que lis fan de bastida. L'uso de colors puras e matizatas acobalta la solemnidat e o dramatismo d'as eszenas. |
||
A partir de [[1317]], o mayestro treballó en [[Florenzia]] en a decorazión de dos capiellas d'a ilesia d'a Santa Croce. As eszenas d'a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos d'o [[Quattrocento]]. Os frescos sobre a Bida de [[Chuan Batista]] en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de [[Masaccio]]. Posteriormén, Giotto treballó ta [[Roberto d'Anchú]], en [[Nápols]], e ta os Visconti, en [[Milán]]. Pero a obra més importán d'os zaguers años d'a suya bida estió lo ''Campanile'' d'a [[seu de Florenzia]], d'o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión. |
A partir de [[1317]], o mayestro treballó en [[Florenzia]] en a decorazión de dos capiellas d'a ilesia d'a Santa Croce. As eszenas d'a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos d'o [[Quattrocento]]. Os frescos sobre a Bida de [[Chuan Batista]] en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de [[Masaccio]]. Posteriormén, Giotto treballó ta [[Roberto d'Anchú]], en [[Nápols]], e ta os Visconti, en [[Milán]]. Pero a obra més importán d'os zaguers años d'a suya bida estió lo ''Campanile'' d'a [[seu de Florenzia]], d'o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión. |
Versión d'o 14:36 2 nov 2010
Plantilla:Grafía 87 Giotto di Bondone, conoixito como Giotto, estió un pintor, escultor e arquiteuto italiano, naixito en 1267 e muerto en 1337.
As innobazions d'a pintura suya fan d'él o més gran representán d'o Trecento italiano, considerando-se o binclo prenzipal entre l'arte bizantino d'a Edat Meya tardana e a gran revolución artistica d'o Renaiximiento.
Naixito en una familia campesina d'a Toscana, posiblemén clamato Ambrogio, pareix seguro que se formó con o pintor Cimabue. A obra més antiga que li atrebuyen bels espertos son os frescos d'a ilesia superior d'Asís, en concreto a Historia de san Franzesco d'Asís. En 1304, Giotto se tresladó ta Padua a fin de pintar os frescos que a familia Scrovegni li encargó ta una d'as suyas capiellas. Ixos frescos son os unicos que li se atrebuyen con seguranza, e encluyen un Chuizio Final (en o muro ueste), una Anunziazión (en l'arco d'o presbiterio) e bellas eszenas d'a Bida d'a Birchen e d'a Pasión de Cristo (en os altros muros). A obra en plegato amuestra una nueba conzezión d'a pintura per l'atenzión que para l'artista igual ta la creyazión d'efectos de perspectiba como ta la unificazión d'o espazio, que aconsigue entegrar as feguras con os elementos arquitetonicos que lis fan de bastida. L'uso de colors puras e matizatas acobalta la solemnidat e o dramatismo d'as eszenas.
A partir de 1317, o mayestro treballó en Florenzia en a decorazión de dos capiellas d'a ilesia d'a Santa Croce. As eszenas d'a Bida de san Franzesco pintatas en a capiella Bardi anunzían os ideals pictoricos d'o Quattrocento. Os frescos sobre a Bida de Chuan Batista en a capiella Peruzzi antezipan as conquiestas espazials de Masaccio. Posteriormén, Giotto treballó ta Roberto d'Anchú, en Nápols, e ta os Visconti, en Milán. Pero a obra més importán d'os zaguers años d'a suya bida estió lo Campanile d'a seu de Florenzia, d'o cual trazó los planos e emprenzipió a construzión.
As innobazions en l'arte de Giotto li atorgón ya buena fama en o suyo tiempo, e o mayestro estió lobato per muitos d'os suyos coetanios.
Enrastres externos
- Se veigan as imáchens de Commons sobre Giotto di Bondone.