Diferencia entre revisiones de «Edat Meya tardana»
→Se veiga tamién: Sustituyindo..., replaced: beiga → veiga |
Sustituyindo..., replaced: baxo → baixo, Baxa → Baixa (3) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Grafía_87}} |
{{Grafía_87}} |
||
[[Imachen:Joan of arc miniature graded.jpg|thumb|left|150px|Chuana d'Arco]] |
[[Imachen:Joan of arc miniature graded.jpg|thumb|left|150px|Chuana d'Arco]] |
||
A ''' |
A '''Baixa Edat Meya''' ye o termin emplegato ta describir a istoria [[Europa|europeya]] d'os [[sieglo XIV|sieglos XIV]] e [[sieglo XV|XV]]. Enantes d'este periodo ye l'[[Alta Edat Meya]], e dimpués ye a [[Edat Moderna]] (u [[Renaximiento]]). |
||
Arredol d'o [[1300]], e dimpués de bels sieglos de prosperidat en Europa, o creximiento s'aturó. Una serie de [[fambre]]s e plaguas, como a Gran Fambre de [[1315]]-[[1317]] e a [[Peste Negra]], |
Arredol d'o [[1300]], e dimpués de bels sieglos de prosperidat en Europa, o creximiento s'aturó. Una serie de [[fambre]]s e plaguas, como a Gran Fambre de [[1315]]-[[1317]] e a [[Peste Negra]], rebaixoron a poblazión a la metat. Ista espoblazió fue acompañata de tensions sozials e guerras endemicas; os debantamientos d'os campesins en [[Francia]] e [[Anglaterra]] e a [[Guerra d'os Zien Anyos]] en son dos eixemplos. A unidat d'a [[Ilesia catolica]] se crebó por o [[Gran Zisma d'Oczident]]. Istos escaizimientos han estato clamatos por os istoriadors a Crisis d'a Baixa Edat Meya. |
||
D'atro canto, lo sieglo XIV tamién estió un periodo de gran progreso ta las [[arte]]s e as [[zenzia]]s. O redescubrimiento d'os textos antigos [[Antiga Grezia|griecos]] e [[Antiga Roma|romans]] produzioron, con o tiempo, un renaximiento d'istas dos arias. O prozeso prenzipió por meyo d'o contauto con os arabes mientres as [[Cruzatas]], pero s'azeleró con a presa de [[Constantinople]] por os turcos, ya que muitos eruditos bizantins se refuchioron en Ozident, prenzipalment en [[Italia]]. Tan y mientres, a imbenzión d'a [[imprenta]] tenió un efecto important en a soziedat europeya. Fazilitó a espardidura d'a parabra e democratizó l'aprendizache; un resultato deribato sería o surtimiento d'a [[Reforma protestante]]. O creximiento d'o [[Imperio Otomano]] remató con a cayita de Constantinople en [[1453]] (l'año d'a fin d'a Guerra d'os zien años), lo que zarró as posibilizaz de comerzio con l'Este. Pero, lo descubrimiento d'[[America]] por [[Cristofo Colombo]] en [[1492]], e a nabegazión arredol d'[[Africa]] por [[Vasco da Gama]] en [[1498]] ubrioron nuebas rutas comerzials, reforzando a economia e o poder d'as economías europeyas occidentals. |
D'atro canto, lo sieglo XIV tamién estió un periodo de gran progreso ta las [[arte]]s e as [[zenzia]]s. O redescubrimiento d'os textos antigos [[Antiga Grezia|griecos]] e [[Antiga Roma|romans]] produzioron, con o tiempo, un renaximiento d'istas dos arias. O prozeso prenzipió por meyo d'o contauto con os arabes mientres as [[Cruzatas]], pero s'azeleró con a presa de [[Constantinople]] por os turcos, ya que muitos eruditos bizantins se refuchioron en Ozident, prenzipalment en [[Italia]]. Tan y mientres, a imbenzión d'a [[imprenta]] tenió un efecto important en a soziedat europeya. Fazilitó a espardidura d'a parabra e democratizó l'aprendizache; un resultato deribato sería o surtimiento d'a [[Reforma protestante]]. O creximiento d'o [[Imperio Otomano]] remató con a cayita de Constantinople en [[1453]] (l'año d'a fin d'a Guerra d'os zien años), lo que zarró as posibilizaz de comerzio con l'Este. Pero, lo descubrimiento d'[[America]] por [[Cristofo Colombo]] en [[1492]], e a nabegazión arredol d'[[Africa]] por [[Vasco da Gama]] en [[1498]] ubrioron nuebas rutas comerzials, reforzando a economia e o poder d'as economías europeyas occidentals. |
||
Toz istos escaizimientos marcan a fin d'a [[Edat Meya]] e o comenzipio d'a [[Edat Moderna]]. Cal notar que a dibisión ye artifizial, ya que l'aprendizache no desapareixió d'a sozietat europeya, e por tanto, aberba prou continuidat entre as [[antigüidat clasica|zebilizazions clasicas]] e a Edat Moderna. Igualment, os istoriadors modernos, prenzipalment en [[Italia]] no fablan d'a |
Toz istos escaizimientos marcan a fin d'a [[Edat Meya]] e o comenzipio d'a [[Edat Moderna]]. Cal notar que a dibisión ye artifizial, ya que l'aprendizache no desapareixió d'a sozietat europeya, e por tanto, aberba prou continuidat entre as [[antigüidat clasica|zebilizazions clasicas]] e a Edat Moderna. Igualment, os istoriadors modernos, prenzipalment en [[Italia]] no fablan d'a Baixa Edat Meya, sino d'o renaximiento d'o sieglo XIV como transizión dreita a l'era moderna. |
||
== Se veiga tamién == |
== Se veiga tamién == |
||
Versión d'o 12:53 26 oct 2010
A Baixa Edat Meya ye o termin emplegato ta describir a istoria europeya d'os sieglos XIV e XV. Enantes d'este periodo ye l'Alta Edat Meya, e dimpués ye a Edat Moderna (u Renaximiento).
Arredol d'o 1300, e dimpués de bels sieglos de prosperidat en Europa, o creximiento s'aturó. Una serie de fambres e plaguas, como a Gran Fambre de 1315-1317 e a Peste Negra, rebaixoron a poblazión a la metat. Ista espoblazió fue acompañata de tensions sozials e guerras endemicas; os debantamientos d'os campesins en Francia e Anglaterra e a Guerra d'os Zien Anyos en son dos eixemplos. A unidat d'a Ilesia catolica se crebó por o Gran Zisma d'Oczident. Istos escaizimientos han estato clamatos por os istoriadors a Crisis d'a Baixa Edat Meya.
D'atro canto, lo sieglo XIV tamién estió un periodo de gran progreso ta las artes e as zenzias. O redescubrimiento d'os textos antigos griecos e romans produzioron, con o tiempo, un renaximiento d'istas dos arias. O prozeso prenzipió por meyo d'o contauto con os arabes mientres as Cruzatas, pero s'azeleró con a presa de Constantinople por os turcos, ya que muitos eruditos bizantins se refuchioron en Ozident, prenzipalment en Italia. Tan y mientres, a imbenzión d'a imprenta tenió un efecto important en a soziedat europeya. Fazilitó a espardidura d'a parabra e democratizó l'aprendizache; un resultato deribato sería o surtimiento d'a Reforma protestante. O creximiento d'o Imperio Otomano remató con a cayita de Constantinople en 1453 (l'año d'a fin d'a Guerra d'os zien años), lo que zarró as posibilizaz de comerzio con l'Este. Pero, lo descubrimiento d'America por Cristofo Colombo en 1492, e a nabegazión arredol d'Africa por Vasco da Gama en 1498 ubrioron nuebas rutas comerzials, reforzando a economia e o poder d'as economías europeyas occidentals.
Toz istos escaizimientos marcan a fin d'a Edat Meya e o comenzipio d'a Edat Moderna. Cal notar que a dibisión ye artifizial, ya que l'aprendizache no desapareixió d'a sozietat europeya, e por tanto, aberba prou continuidat entre as zebilizazions clasicas e a Edat Moderna. Igualment, os istoriadors modernos, prenzipalment en Italia no fablan d'a Baixa Edat Meya, sino d'o renaximiento d'o sieglo XIV como transizión dreita a l'era moderna.