Diferencia entre revisiones de «Saxons»

De Biquipedia
Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m clean up, replaced: cuadro → quadro
AraBot (descutir | contrebucions)
→‎Se veiga tamién: Sustituyindo..., replaced: beiga → veiga
Linia 36: Linia 36:
Os saxons, [[anglos]], [[chutos]] e atros pueblos chermanicos en menors proporzions embadioron a costa este d'a [[isla de Bretaña]] quan ni os romans ni a poblazión local podeban esfender-sen d'atros embasors. Quan ya yeran bien establitos empentoron a los [[britons]] enta l'ueste. Con o tiempo a fusión de anglos, saxons e chutos orichinó a los actuals [[Anglaterra|angleses]].
Os saxons, [[anglos]], [[chutos]] e atros pueblos chermanicos en menors proporzions embadioron a costa este d'a [[isla de Bretaña]] quan ni os romans ni a poblazión local podeban esfender-sen d'atros embasors. Quan ya yeran bien establitos empentoron a los [[britons]] enta l'ueste. Con o tiempo a fusión de anglos, saxons e chutos orichinó a los actuals [[Anglaterra|angleses]].


== Se beiga tamién ==
== Se veiga tamién ==
* [[Saxons de Transilbania]]
* [[Saxons de Transilbania]]



Versión d'o 12:19 26 oct 2010

Plantilla:Grafía 87 Plantilla:Pueblo

Os saxons son un antigo pueblo chermanico que costituyó una confederazión en as costas d'a Mar d'o Norte en tiempos d'os romans, tenioron un prozeso migratorio que los lebó ta o sur e ta a isla de Bretaña.

Saxons continentals en l'Alta Edat Meya

A fins d'o sieglo VIII os saxons de Chermania fuoron sozmesos por os francos de Carlomaño e lur territorio adibito a un ducato de Saxonia en o Imperio Carolinchio. Carlomaño efectuaba campañas añals en territorio saxón y lis imposó o batismo y a cristianizazión forzata dende 772 dica 804. Por ixa razón establió a suya residenzia en Aquisgrán, a man d'os campos de batalla en Alemanya. Toz os mainates saxons se combirtioron fueras de Widukin que tardó més e dirichió a resistenzia antifranca. Chuan Ferrández d'Heredia dedica o capítol CXCV d'a "Cronica de los Conquiridors" a Como Karles subiugo a los Longobardos, los Saxones, los Bretones, los Bajoarios et otras muchas nationes.

A presión franca fazió que pueblos eslavos como os obroditas s'estendillasen por l'este d'o territorio saxón.

Os antigos saxons se fusionoron con atras etnias chermanas orichinando parte d'o pueblo alemán actual en un prozeso lento.

Con a dibisión d'o Imperio Carolinchio en 843, Saxonia pasó a formar parte d'o Reino Franco Oriental, como un ducato ereditatio gobernato por una fuerte dinastía, os Liudolfing. Como a suya incorporación a lo imperio estió tardana, perdioron debant d'os francos en l'año 911 quan se zelebró a primera elección pa ocupar o tron chermanico. Manimentos, o reinato d'o duque franco Conrado estió tan mala que él mesmo proposó estar suzedito por un noble d'a casa de Saxonia, Henric o paxarero, que esdebinió rei.

O territorio d'os saxons esdebinió a base d'o poder d'o reino, y Enrique continó costruindo o suyo imperio. Estió un melitar brillant e tornó a situar Lotarinchia baxo control d'o Reino Franco Oriental. D'a mesma traza luitó con esito cuentra os ongaros. O suyo fillo Otón I lis inflichió una derrota encara més grau en 955, por o que o papa lo recompensó nombrando-lo emperador d'o Sacre Imperio Romano-Chermanico. Quan fue coronato Otón emperador, ya no podeba fer de duque, e atorgó este títol a Hermann Billung, con territorio en o baxo Elba, en a muga cuentra os eslavos.

Quan a linia imperial saxona d'os Otons s'estinguió a dinastía Billung esdebinió a dinastía saxona més poderosa, oposata a los emperadors d'a dinastía imperial Salia. En 1073 os nobles saxons encomenzoron una regüelta cuentra o emperador Enrique I que fazió que se formase una aliganza entre os saxons e los papa Gregorio VII.

A penar que a dinastía de Billung s'estinguió en 1106 os saxons siguioron luitando cuentra o dominio imperial dica que a dinastía salia s'estinguió en 1125, e lo nuebo duque saxón Lotario I fue esleito rei e dimpués emperador.

Frederico I Barbarroya atorgó autonomía a Enrique o Lión, duque de Saxonia e Babera, pero dimpués lo desterró e dibidió o suyo territorio por no aduyar-lo en Italia. A caita en desgrazia d'Enrique permitió a la dinastía Ascania que se fese con o control de Saxonia. Esta dinastía yera implicata en a espansión alemana enta l'este u Ostsiedlung y eba eredato muitas tierras d'os Billung, con o que yera a familia més poderosa d'o ducato. Manimenos o territorio d'Ascania yera més estenso que a mesma Saxonia, e quan a familia se dibidió en dos en o sieglo XV, o títol de duque quedó en manos d'a branca que gobernaba o zentro d'Alemanya. O nombre de "Saxonia", que orichinalment designaba a los territorios d'a stamne saxona en a costa norte, se trasladó a lo zentro d'o país, luent d'a mar.

Saxons en a Isla de Bretaña

Os saxons, anglos, chutos e atros pueblos chermanicos en menors proporzions embadioron a costa este d'a isla de Bretaña quan ni os romans ni a poblazión local podeban esfender-sen d'atros embasors. Quan ya yeran bien establitos empentoron a los britons enta l'ueste. Con o tiempo a fusión de anglos, saxons e chutos orichinó a los actuals angleses.

Se veiga tamién